چکیده:
هدف از این پژوهش، بررسی اثر پیشآمادهسازی یک دوره فعالیت ورزشی بر اختلال حافظۀ فضایی و بیان «عامل رشد عصبی مشتق از مغز» و «عامل رشد عصبی» در ناحیۀ هیپوکامپ پشتی، در پی ایسکمی ـ ریپرفیوژن مغزی در موشهای صحرایی نر میباشد. بدینمنظور، تعداد 21 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهصورت تصادفی انتخاب شدند و به سه گروه (شم، ایسکمی و ورزش + ایسکمی) تقسیم گردیدند. رتهای گروه ورزش بهمدت چهار هفته و بهشکل پنج روز در هفته بر روی تردمیل دویدند. ایسکمی با انسداد هر دو شریان کاروتید مشترک نیز بهمدت 20 دقیقه ایجاد شد. همچنین، عملکرد حافظۀ فضایی رتها با استفاده از از ماز آبی موریس ارزیابی گشت و سطح بیان پروتئینها با استفاده از رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمی تعیین گردید. یافتهها نشان میدهند که پیشآمادهسازی فعالیت ورزشی منجر به کاهش معنادار مسافت طیشده و مدتزمان سپریشده برای رسیدن به سکوی هدف در آزمون ماز آبی موریس شده است. همچنین، فعالیت ورزشی پیش از ایسکمی، بهصورت قابلتوجهی میزان بیان پروتئینهای «عامل رشد عصبی مشتق از مغز» و «عامل رشد عصبی» در ناحیۀ هیپوکامپ پشتی را در مقایسه با گروه ایسکمی افزایش داده است. براساس نتایج میتوان گفت که پیشآمادهسازیبافعالیت ورزشی، احتمالاً از طریق تنظیمافزایشی عوامل نوروتروفیک میتواند دربرابر آسیبهای ناشی از ایسکمی ـ ریپرفیوژن، اثرات محافظتی داشته باشد و اختلال ناشی از ایسکمی مغزی در حافظۀ کوتاهمدت را بهبود بخشد.
خلاصه ماشینی:
"شکل 1ـ الف) میانگین طول مسافت طیشده (سانتیمتر) و ب) مدتزمان سپریشده (ثانیه) برای یافتن سکوی هدف در گروههای مختلف * تفاوت معنادار در مقایسه با گروه شم # تفاوت معنادار در مقایسه با گروه ایسکمی و گروه شم علاوهبراین، نتایج حاصل از رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمی نشان میدهد که در ناحیۀ CA1 هیپوکامپ، تعداد سلولهای BDNF مثبت در گروه ایسکمی (37/86±8/29) نسبت به گروه شم (12/6±14/21) بهطور قابلتوجهی افزایش یافته است (P=0.
/ شکل 3ـ مقایسۀ میانگین تعداد سلولهای مثبت BDNF و NGF در ناحیۀ CA1 هیپوکامپ در گروههای مختلف * تفاوت معنادار در مقایسه با گروه شم # تفاوت معنادار در مقایسه با گروه ایسکمی و گروه شم بحث و نتیجهگیری جهت بررسی اثرات محافظت عصبی پیشدرمانی فعالیت ورزشی، در این پژوهش اثر پیشآمادهسازی یک دوره فعالیت ورزشی بر اختلال حافظۀ فضایی و بیان BDNF و NGF در ناحیۀ CA1 هیپوکامپ بهدنبال ایسکمی ـ ریپرفیوژن مغزی در موشهای صحرایی نر موردبررسی قرار گرفت.
این مطالعه نشان داد که فعالیت ورزشی هنگامی که بهعنوان یک محرک پیشآمادهساز استفاده شود، از طریق تنظیم افزایشی میزان عوامل نوروتروفیک، توانایی ساختار مغزی را برای خودترمیمی پس از آسیب ایسکمی بهبود میبخشد و میتواند دربرابر آسیبهای بافتی و اختلالات نورولوژیکی ناشی از ایسکمی ـ ریپرفیوژن، اثرات محافظتی داشته باشد و موجب کاهش میزان آسیب اولیه و افزایش بقای نورونی پس از آسیب ناشی از ایسکمی ـ Insulin-Like Growth Factor-1 Reactive Oxygen Species ریپرفیوژن شود.
Associated Professor of Medical Physiology, Iran University of Medical Sciences Received: 2015/11/29 Accepted: 2016/01/13 Abstract The aim of this study was the study of effect of exercise preconditioning on spatial memory disorders and expression of BDNF and NGF proteins in the CA1 area of hippocampus following cerebral ischemia-reperfusion in male rats."