چکیده:
احساس امنیت در بین زنان، پیوند نزدیکی با مهارتهای اجتماعی دارد؛ اما این موضوع کمتر بررسی شده است. برایناساس، هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین مهارت حل مسئله و احساس امنیت در بین زنان است. روش تحقیق، پیمایشی و جامعه آماری زنان 40-18ساله شهر یاسوج است که 351 نفر از آنان به روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدهاند. ابزار تحقیق برای سنجش احساس امنیت، پرسشنامه احساس ناامنی احمدی و حیدری (1393) و ابزار تحقیق برای سنجش مهارت حل مسئله، فرم کوتاه سیاهه حل مسئله اجتماعی دزریلا و همکاران (2002) است. این دو ابزار در تحقیقات قبلی استفاده شدهاند و ویژگیهای روانسنجی آنها محاسبه شده است. براساس یافتهها رابطه مثبت و معناداری بین مهارت حل مسئله اجتماعی و احساس امنیت وجود دارد؛ بهطوریکه، مهارت حل مسئله اجتماعی قادر است حدود 21/0 تغییرات احساس امنیت را تبیین کند. گذشتهازآن، هیچکدام از متغیرهای جمعیتی گروه سنی، میزان تحصیلات و نیز وضع اشتغال و تأهل، ارتباط معناداری با احساس امنیت ندارند. بهاینترتیب، نتیجه بررسی این است که با آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی به زنان، یکی از دغدغههای اساسی آنان، یعنی احساس ناامنی تسکین داده یا برطرف میشود.
خلاصه ماشینی:
"جدول 3- توزیع فراوانی پاسخگویان برحسب وضع تأهل، سن، تحصیلات و اشتغال متغیر مقولهها فراوانی درصد وضع تأهل به تصویر صفحه مراجعه شود یافتههای استنباطی ارتباط مهارت حل مسئله و احساس امنیت باتوجهبه سطوح سنجش هردو متغیر، برای بررسی رابطه مهارت حل مسئله و احساس امنیت، از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شده است که نتایج آن در جدولهای 4 و 5 منعکس شدهاند.
تبیین احساس امنیت برحسب مجموع متغیرهای مستقل برای پیشبینی احساس امنیت براساس مهارت حل مسئله و تصحیح این رابطه با کنترل متغیرهای زمینهای وضع تأهل (با سطح سنجش اسمی دوگزینهای) گروه سنی (با سطح سنجش اسمی دوگزینهای) اشتغال (با سطح سنجش اسمی دوگزینهای) و تحصیلات (با استفاده از رگرسیون تصنعی و واردکردن دو سطح تحصیلات دیپلم و تحصیلات دانشگاهی به مدل) از تحلیل رگرسیون چندگانه، با روش همزمان استفاده شده که نتایج آن به شرح جدول (7) است.
این نتیجه با نتایج این پژوهشها مطابقت دارد و آنها را تأیید میکند: بیانی و همکاران (1391) که نشان دادهاند با افزایش توانایی حل مسئله، هراس اجتماعی کاهش مییابد، کردی و همکاران (1391) که اثبات کردهاند با افزایش مهارت حل مسئله، شدت افسردگی زنان کاهش مییابد، کوردنر (1986) که نشان داده است رویکرد حل مسئله باعث کاهش ترس از جرم میشود، اک و همکاران (1987) که مطابق ارزیابی آنها کاربرد سیاست حل مسئله بهوسیله پلیس، به کاهش خشونت در جامعه منجر میشود و درنهایت، رابیچاد (2000) که طبق ارزیابی او رابطه نزدیکی بین جهتگیری حل مسئله و نگرانی وجود دارد."