چکیده:
گاز طبیعی در سالهای اخیر به کالایی راهبردی در بازار انرژی تبدیل شده و در حال بازیابی روزافزون جایگاه خود در این مجال میباشد. از این رو جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه بهدلیل برخورداری از این موهبت الهی، جایگاهی ویژه در این عرصه یافتهاند. ایران، تاکنون نتوانسته آنطور که مورد انتظار است از این کالای راهبردی در عرصههای جهانی بهره ببرد و استفاده از آن تنها به حوزههای داخلی محدود بوده است، لکن با امضای برنامه جامع اقدام مشترک(برجام)، دریچههای نوینی برای توسعه صنایع و صادرات گاز، پیشروی خود قرار داده است. در کنار غرب، یکی از بازیگران مهم این عرصه، فدراسیون روسیه میباشد. از این رو این سوال پیش میآید که چه چشماندازی در روابط گازی پسابرجام ایران - روسیه وجود داشته و در این راستا چه بایستههای سیاستگزارانهای پیشروی کشورمان قرار دارد؟ در پاسخ میتوان اینگونه اظهار داشت که با درنظر گرفتن افزایش ظرفیت صادرات گاز ناشی از فرصتهای پسابرجام، دو کشور فضایی توﺃمان رقابتوار و همکاریجویانه خواهند داشت که در این میان چیرگی وجهه رقابت یا همکاری به ملاحظات سیاسی و امنیتی دو کشور در سطوح گوناگون بستگی دارد. در حال حاضر تحولات سوریه و اوکراین بستر مناسبی برای همکاری دو کشور فراهم آورده است؛ از این رو روابط فیمابین به سمت الگوی مشارکت راهبردی رهنمون شده و به منظور حفظ و ارتقاء آن، سیاستگزاران این عرصه میبایست ملزوماتی را در سند چشمانداز سیاستهای گازی برای آینده رعایت نمایند.
Expeditiously regaining its position on the Energy market, Natural Gas has become a strategic commodity during recent decades. Hence Islamic Republic of Iran and the Russian Federation due to having this divine blessing, have got a special importance in this domain. Though Iran has not benefited from this strategic commodity in the International fields as expected; The utilization has been just limited to domestic usage. However, signing the Joint Comprehensive Plan of Action(JCPA), made new ways for industrial developments and exports ahead of Iran. Alongside the west, one of the key players in this field, is the Russian Federation. Therefore, the question arises that what’s the perspective ahead on the post JCPA Iran-Russia gas relations and in this regard, what are the policy making requirements for strategic partnership? Responsively, considering the increase in gas export capacity from post-JCPA opportunities, the two countries will have a simultaneously competitive and cooperative atmosphere; Meanwhile, the dominance of competition or cooperation depends on the political and security considerations of the two countries on different levels. At the moment the changes in Syria and Ukraine crises have provided a fertile ground for cooperation. Accordingly, the relations have led to the strategic partnership, for preserving and promoting, the respective policy makers should consider some requirements in the document of future perspective for gas policies.
خلاصه ماشینی:
"از سـوی دیگـر شـروع عملیـات نظامی روسیه در سـوریه ، ائتلـاف جدیـدی بـا سـوریه ، ایـران ، حزب اللـه و کردهـا درمقابـل مخالفین مسلح دولت سوریه - و مورد حمایت غرب - بوجود آورده کـه توجـه ویـژه ای را در سیاست خاورمیانه روسیه به خود جلب نموده است (٣ :٢٠١٥ ,Zvyagelskaya)؛ حضور بمب افکن های M٢٢٣-TU -که زمانی توسط شـوروی بـه منظـور اسـتفاده علیـه ایـران در اختیار صدام حسین قرار گرفته بودند- در پایگاه هوایی شهید نوژه ، تحـت نظـارت و کنتـرل 1 Strategic Resistance Axis 2 Eurasianism 3 Alexander Dugin 4 Coalition کامل جمهوری اسلامی ایران و برای اهدافی که اساسا در راستای منافع ایران بـوده ، نشـان تعمیق بیش از پیش این روابط به سطوحی بالاتر از یک ائتلاف موقت میباشد.
بنابراین در مجموع میتوان اینگونه اظهار داشت کـه راهبـرد همکـاری تـدافعی ایـران و روسیه در مقابل غرب در بحران سوریه ، بر جنبه های دیگر تعاملات دو کشـور تأثیـر خواهـد 1 Aleksandr Novak 2 Eurasian Economic Union(EEU) 3 Strategic partnership گذاشت و به عنوان نمونه ای از دیگر عرصه ها، میتوان شـاهد آن بـود کـه رقابـت و یـا حتـی تقابل تاکتیکی اقتصادی در حوزه صادرات گاز (به ویژه در اروپـا) تحـت تأثیـر ایـن همکـاری شبه راهبردی قرار گیرد و دو کشور به سمت الگـوی مشـارکت راهبـردی در تعاملـات خـود حرکت نموده اند."