چکیده:
نهضت مشروطه به عنوان نقطه عطفی در تاریخ ایران، جنبه های گوناگونی از زندگی سیاسی- اجتماعی و فرهنگی ایرانیان را تغییر داد؛ از آن جمله تحول در نگرش ایرانیان نسبت به نقش آفرینی و مشارکت در تعیین سرنوشت کشور و حساسیت نسبت به روابط دیپلماتیک با دول دیگر. در سال های 1329-1327ق./ 1289-1287ش./ 1911- 1909م. روسیه و بریتانیا نیروهای نظامی خود را به بهانه تامین آذوقه و رفع ناامنی وارد کشور کردند. این مساله، واکنش ایرانیان را در مجلس و مطبوعات و نیز در میان مردم برانگیخت. پژوهش حاضر نشان می دهد که ایرانیان به جای اقدامات هیجانی و احساسی، کوشیدند تا با شیوه های دیگری از جمله اقدامات دیپلماتیک، آگاه کردن ملت های دیگر نسبت به تعدیات روس و انگلیس به ایران و غیرقانونی بودن حضور قشون بیگانه در کشور و برانگیختن همدردی آنان، تحریم کالاهای کشور متجاوز (روس) و تحریم عید نوروز اعتراضات خود را آشکار کنند.
A watershed moment in Iranian history the Constitutional Movement touched upon and changed many aspects of society، culture and politics in Iran; namely، the Iranian attitude towards political participation and the right to choose their destiny and sensitivity to diplomatic relations with other nations. During 1327-1329 A.H. under the pretext of supplying food and stabilizing the country the Russian and British troops entered Iran، which stirred reaction among Iranians (at the national parliament as the representative of the people) and the press (national media). According to the findings of this article the Iranian shunned emotional and reactionary methods and opted for more rational ways، such as diplomatic measures، in order to raise awareness among other nations about the Russian and British intrusions. Through their efforts they delegitimized the foreign presence in Iran and draw empathy among other nations which led to an embargo on goods of Russian origin and the suspension of Nowruz ceremonies.
خلاصه ماشینی:
"تلگرافی ازرشت بدین مضمون به انجمن های ایالتی وولایتی مخابره شـد: «اهـالی ایالـت سرحدی ازطول اقامت قشون دولت همسایه درداخـلۀایران به قسمی ملول ومکـدر شـده انـد که رسمابه انجمن مقدس اطلاع داده اندکه مااهالی فردای دهم عمومابـا بیـرق هـای کوچـک سیاه ازکوچه وبازارعبورکرده درسبزه میدان مجتمع می شـویم بایـد شـماها کـه نماینـدگان مملکت ماهستیددرآن نقطه حاضرو مشاهده کنیدکه ازلـوازم عیـد سـعید قومیـت ایرانیـت شش هزار ساله که یک هزاروسیصدوبیست وهشت سال است بـه سـمت رسـمیت مـذهب هم مشرف گشته دست شسته اظهارمسرت وابتهاج وعشرت رابه سوگواری مبدل کرده ایـم و متعهدیم مادامی که این قشون درداخله مملکت ماهسـت بـه همـین منـوال مرتسـمات قبـل خودمان رابه عملیات سوگواری آشکاراداریم وازشماهامی خواهیم ازاین حال مشـاهدة فعلـی رابه ضمیمۀحسیات قلبی به تمام دنیاازداخله وخارجه ابلاغ نمایید...
کجامی توانیم عیـد داشـته باشـیم واز سرورپیشین خودیادآوریم ؟وازقدرت اسلاف خود معرفی کنیم ؟درصورتی که خوابگـاه آنهـا محل رحل اقامت عسکراجانب شده ؟چطوروطن دوستی به مـا اجـازه مـی دهـد عیـد کنـیم در صورتی که جماعتی ازاجانب درکناروطن نشسته ؟چطورمی تـوانیم عیـد بگیـریم درصـورتی که این مملکت شش هزارساله دستخوش بهانه جـویی اجانـب شـده ؟ چطـور مـی تـوانیم عیـد بگیریم درصورتی که می بینیم تعدیات اجانب می خواهدجان فشانی های ملت ایـران رابـه هـدر ببرد؟چطورمی توانیم عیدبگیریم درصورتی که دولت باآن همه تحمل خسارت ،رفـع شـرارت رحیم خان رامی کند،دولت روس دسته قشون به اهـر حـاکم نشـین قراچـه داغ بفرسـتد؟ کجـا غیرت ایرانی اجازه می دهدکه درچنین موقعی عیدبگیرد؟عصبیت اسلامیت کجـا روامـی دارد که مسلمانان درعوض تعزیت به یکدیگرتهنیت بگویند؟حس ایرانیت چطـور راضـی مـی شـود که درموقع غمناکی شادمانی کند؟چنانچه دراصفهان ابداآثارعیدمشـهود نشـد."