چکیده:
هدف کتاب کراسلی، آشنا کردن خواننده با این حوزه ی مطالعه ی پیچیده و متضاد است . در اصل به این هدف دست پیدا میکند اما ازنظر نگارنده مقاله ، کار کمی برای پیشبرد این جنبه انجام داده است . این کتاب به سه بخش اصلی تقسیم میشود. بخش اول بر موقعیت نظری تفکر روایی موجود در روانشناسی، هم به عنوان نفوذ رو به رشد در روانشناسی ساختارگرای اجتماعی، و هم به عنوان حوزه ی مطالعاتی بسیار تاثیرگذار برای درک تجربه ی انسان واقعی تمرکز میکند. بخش دوم بر ذات تحلیل روایت و چگونگی دریافت معنا ازآنچه در مصاحبه ها ارائه میشود، تمرکز میکند. این بخش همچنین دستورالعمل هایی برای آغاز تحلیل داستان زندگی خود فرد، ارائه میکند. درنهایت ، در بخش سوم کتاب ، کراسلی بر تجربه ی زنده ی افرادی که از مشکلات بعد از تشخیص اT آی وی مثبت رنج برده اند، تمرکز میکند و موضوعات مربوط به کار تجربی چند سال گذشته اش را توسعه میدهد.
خلاصه ماشینی:
"کراسلی از بسیاری از مشکلات تئوریک پیش فرض به نفع مطرح کردن نقطه ای که ازنظر او، روانشناسی روایی باید در آنجا قرار گیرد، اجتناب کرده است و تنها به معرفی بسیار کوتاه 1 Sarbin 2 Heidegger 3 MacIntyre 4 Polkinghorne 5 Gergen 6 Kerby موقعیت های نظری مربوط به خود در روانشناسی اکتفا کرده است .
هنگام کار با این موضوع ، سؤالی که مطرح میشود این است : شخص تا چه اندازه میتواند روایت (های) زندگی خود را کنترل کند؟ به عبارت دیگر، شخص چگونه میتواند خود و هویتش را بسازد، و این هویت تا چه اندازه توسط عوامل اجتماعی و فرهنگی شکل مییابد و تحت تأثیر قرار میگیرد؟ درواقع ، در ٣٠ سال گذشته ، نظریه پردازان علوم اجتماعی، فرد را به عنوان سوژه ای که صرفا به محرکهای خارجی واکنش نشان میدهد، در نظر نمیگیرند بلکه او را سوژه ی عاملی میدانند که به شکلی فعال در خود محیط ، شرکت و فعالیت میکند.
(گرگن ، ١٩٩١) یکی از راه های درک این نظریه های به ظاهر متفاوت (اصالت گرا در برابر ساختارگرا)، تلاش برای فشرده سازی خود اصیل در وحدتی است که از طریق رشد اولیه تعیین میشود، (هری ٣ و گیلت ٤، ١٩٩٤) وقتی جامعه به فرد 1 Lash 2 Friedman 3 Harre 4 Gillett کمک میکند تا از طریق تجارب مربوط به جهان رشد کند تا بتواند در زمینه های اجتماعی مختلف به فعالیت بپردازد.
1 Ricoeur 2 Fischer 3 Dennett منابع 1."