چکیده:
این پژوهش در صدد واکاوی سیاست خارجی روسیه در قبال گروه های افراط گرا و تروریستی در قفقاز؛ دستاوردها و شکست ها در طول سال های 2001 تا 2015 است. به ویژه پس از دهه پایانی قرن بیستم و سال 2000 به بعد، خلا قدرت ناشی از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در کنار اختلافات سرزمینی برخی اقوام با صورت بندی متکثر قومی مذهبی، رشد گروه های افراطی و فقدان توسعه سیاسی موجب شد منطقه قفقاز جنوبی با ساختاری آنارشیک شکل گیرد. منطقه ای امنیتی با سه جمهوری مستقل آذربایجان، ارمنستان و گرجستان،که با تداوم ناپایداری امنیتی همراه با عدم شکل گیری یک رژیم امنیتی مشترک، با قدرت گرفتن داعش در عراق و سوریه و نفوذ اسلام گرایان رادیکال در آن، در روند تحولات منطقه پیچیده ای را پشت سر می گذارد. بر این اساس بسط و گسترش بنیادگرایی در منطقه ژئوپلیتیک قفقاز که از جمله حساس ترین مناطق ژئوپلیتیک ج هان به ویژه پس از سال 2000 شکل ویژه ای از مجموعه امنیت منطقه ای را شکل داد. این مقاله در پی پاسخ دادن به این سوال است که رویکرد روسیه در قبال گروه های افراط گرا و تروریستی در قفقاز (از سال 2001-2015) چگونه بوده است؟ بر این اساس هدف این مقاله مشخص نمودن رویکرد روسیه در قبال گروه های افراط گرا و تروریستی در قفقاز؛ دستاوردها و شکست ها با چشم انداز رویکردی امنیت منطقه ای می باشد. روش پژوهش نیز روش تبیینی است و داده ها نیز به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده است.
خلاصه ماشینی:
واژگان کليدي: گروه هاي افراطي، تروريسم ، عوامل ژئوپليتيک ، مجموعه امنيت منطقه اي، قفقاز جنوبي مقدمه پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، روسيه با درک پتانسيل بالاي موجود در مناطق پيراموني خود و البته با اولويت قرار دادن منافع امنيتي و دفاعي اش ، تلاش نمود ترتيبات ويژه خود را در جغرافياي شوروي سابق پياده نمايد.
(١٣ :٢٠٠٦ ,Baran) از سوي ديگر از سال ٢٠١١ به بعد و با آغاز بحران سوريه و نقش آفريني اسلام گرايان سلفي آسياي ميانه و قفقاز در ارتکاب خشونت هاي بي سابقه و هم چنين نفوذ بالاي آن ها در سازمان هاي تروريستي جبهه النصره و دولت اسلامي عراق و شام (داعش )، نگراني ها در خصوص گسترش امواج افراط گرايي مذهبي در اين منطقه بالا گرفته است .
با توجه به جايگاه و اهميت و نيز ادعاي اين نظريه در تبيين بهتر تحولات امنيتي در جهان پس از جنگ سرد، اين فصل بر آن است تا با مبنا قرار دادن تحولات و پويش هاي امنيتي منطقه قفقاز جنوبي به عنوان يکي از مناطق پرتنش و چالش برانگيز جهان در طي دو دهه اخير، بر مبناي نقد تجربي به آزمون مباني و مؤلفه هاي اصلي نظريه مجموعه امنيتي منطقه اي بپردازد؛ تا ضمن سنجش مفروضه هاي انتزاعي اين نظريه با واقعيات عيني، با کاربست اين رهيافت نظري، درک بهتري از دستاوردها و شکست هاي سياست خارجي روسيه در قبال گروه هاي افراط گرا و تروريستي در قفقاز مطالعه موردي سال ٢٠٠١ تا ٢٠١٥ حاصل شود.