چکیده:
شاهنامه فردوسی یکی از آثاری است که نگارگران ایرانی در تمامی ادوار به مصور کردن آن علاقه نشان داده اند. شاهد این مدعا تعداد زیادی شاهنامه است که که از دوره اسلامی به جا مانده است. نگارگران مکتب شیراز نیز از این قافله جا نمانده اند. شیراز یک بار در حمله ی مغول و بار دیگـر در حمله ی تیمـور مورد هجوم قرار گرفت که در هر دو توانست با تکیه بر میراث هنری خود در نگارگری شیوه خاص خود را زنده نگه داردو به وراث پس از خود انتقال دهد. هدف از این جستار مقایسه تطبیقی نگارگری مکتب شیراز در دو دوره ی آل اینجو(757-7۰3 هـ . ق) و تیموری (91۶-771 هـ . ق) است که به بررسی نمونه موردی نگاره ای از شاهنامه در هر دو سبک می پردازند. در این تحقیق که به روش تحلیلی و به صورت کتابخانه ای انجام شده است، با وجود شباهت ها و تفاوت ها میان دو شیوه نگارگری مذکور نهایتا این نتیجه حاصل می شود که مکتب نگارگری شیراز عهد تیموری در ادامه مکتب شیراز آل اینجو به حیات خویش ادامه داده است. شناخت آثار مکتـب شیراز به عنوان مکتبـی که نسبت به سایـر مکاتـب خصوصیات ایرانـی خود را بیشتر حفظ کرده است، اهمیت پژوهش را آشکار می نماید.
خلاصه ماشینی:
"مطالعه تطبیقی دو نگاره ی جنگ اژدها با رستم /اسفندیار در مکتب شیراز در دوره ی آل اینجو و تیموری چکیده شاهنامه فردوسی یکی از آثاری است که نگارگران ایرانی در تمامی ادوار به مصور کردن آن علاقه نشان داده اند.
یعقوب آژند در کتاب خود که پژوهشـی در تاریخ نقاشـی و نگارگری ایران است ، درباره ی ابواسحق اینجو چنین می نویسد: « شاه ابواسحق اینجو پادشاهی بود خوش صورت و نیکو اخلاق که مدت چهارده سال با شوکت و حشمت بر شیراز و اصفهان حکم راند.
هنرمندان مکتب شیراز، خطاط و نقاش ، با مواریثی که از مکتب شیراز در دوره ی آل اینجو و آل مظفـر به دست آورده بودند، آثاری را برای صاحبان قدرت تیموری (اسکندر سلطان و ابراهیم سلطان ) تولید کردند که امروزه در موزه ها و مجموعه های مختلف جهان پراکنده است و الگویی برای آثار نگارگری مکتب هرات (دوره ی پیشین ) شد»(آژند،١٣٩٢: ٤٢٣).
تحلیل نگاره کشتن رستم اژدها را (تصویر٢) این نگاره در قطع سلطانی یا قطع تیموری که قطع رایج در دوران تیموریان و مخصوص استفاده شاهزادگان آن زمان بود، در ابعاد٣٠×٤٠ تصویر شده است که یکی از صفحات نسخه خطی شاهنامه ی سال ٨٤٨ هـ.
نگارگری شیراز در دوره ی تیموری با آنکه برخی از مؤلفه های خود را از هنر چین گرفته و شیوه ی پخته تر و ظریف تر را در طراحی داراست در بعضی نقاط بازگشتی به سمت سبک خشن دوره ی اینجو شیراز دارد؛ اما نگارگری مکتب اینجو عاری از تأثیرات هنر چینی است ."