چکیده:
از آنجا که رشد و توسعه هر جامعه ای در کلیه ابعاد متاثر از عملکرد نیروی انسانی آموزش دیده است و کسب موفقیت در این مسیر مستلزم آموزش مبتنی بر اصول علمی است ، توجه به حفظ و ارتقای کیفیت دانشگاه ها در ابعاد مختلف ، یکی از دغدغه های اصلی صاحب نظران در آموزش عالی بوده است . ولی با توجه به اینکه تعریف کیفیت درآموزش عالی دارای ابعاد چندگانه و تا حدودی مبهم می باشد، قضاوت در مورد آن بسیار مشکل است . از این رو ارزشیابی به عنوان وسیله ای که این قضاوت را ممکن و مستند نمودن کیفیت را مقدور می سازد از اهمیت ویژه ای بر خوردار است . در این میان فرایند اعتبار بخشی به عنوان پیامد یک ارزشیابی نظام مند جهت تضمین کیفیت در آموزش عالی بیش از دیگر روشهای ارزیابی مورد نظر بوده است . در سال های اخیر، بحث های بسیاری در مورد مفهوم اعتباربخشی و چگونگی استقرار ساختارهای اعتباربخشی در کشور در جریان بوده است . بطور خلاصه می توان گفت اعتباربخشی عبارت است از اعطای مجوز یا تایید صلاحیت یک واحد آموزشی که بر اساس قضاوت خبرگان حوزه مربوطه ، ضوابط از پیش تعیین شده را رعایت کرده باشد.
خلاصه ماشینی:
"مراحل اعتباربخشی اسکریون ٢ در سال ١٩٨٤ الگوی اعتبار بخشی را در هفت مرحله توصیف کرد که به ترتیب این مراحل عبارتند از: ــ تهیه استانداردها ــ ارزیابی درونی توسط خود موسسه ــ انسجام تیمی جهت ارزیابی درونی ــ بازدید از موسسه 1 Council on Higher Education Accreditation – CHEA 2 scerven ــ گزارش بازدید از موسسه ــ مرور گزارش ــ گزارش نهایی بنابراین یکی از مراحل اصلی اعتبار بخشی تدوین استانداردها و بازنگری مداوم آنها توسط کمیته های تخصصی است و نهادهای اعتبار بخشی با استناد به استانداردها به شناسایی موسسات معتبر آموزشی میپردازند.
اهداف اعتباربخشی را می توان بصورت زیر بیان کرد: ــ جایگزینی مدل اعتباربخشی به جای ارزشیابی در سازمانها ــ ارتقای مستمر کیفیت تمام خدمات آموزشی ــ تضمین انتقال صحیح آموزش به یادگیرنده ــ اجرای فرآیندهای سازمانی مبتنی بر استاندارد و در نظر گرفتن پیامدهای هر فعالیت ــ یاری رساندن به مدیران و رهبران سازمان در عمل به وظایف استراتژیک خود ــ ارائه الگوی نظارتی یکپارچه جهت اطمینان از ارائه خدمات آموزشی با کیفیت ــ پیگیری مراتب اجرایی پیاده سازی استانداردهای اعتباربخشی در سطح سازمان ــ بازدید و پایش اقدامات انجام شده واحدهای سازمانی از نظر مستندات اعتباربخشی اگرچه اکثر ساختارهای اعتباربخشی بطور سنتی عمدتا بر کافی بودن امکانات ، صلاحیت های کارکنان و مناسب بودن فرایندها متمرکز بوده اند، در حال حاضر، برخی از آنها در حال بازنگری در ضوابط و روش های خود برای تکیه بیشتر بر پیامد و بخصوص ارتباط درونداد و فرایند با پیامد هستند."