چکیده:
در دنیای سازمانی نوین یکی از مهمترین شاخص های تاثیرگذار بر جوامع عنصر
مدیریت است، که شکل مطلوب آن مدیریت همراه با رهبری تلقی می شود. رهبری
یکی از مفاهیم بنیادین اداره ی جامعه بوده و با تحولات اجتماعی همراه است؛ زیرا
بیان نظم و ادارهی هر جامعه و سازمان بر مبنای آن بنا نهاده شده است. بدون
رهبری پیش بردن اهداف اجتماعی و رسیدن به نتیجهی مطلوب یا ممکن نبوده و
یا بسیار دشوار خواهد بود. از آنجایی که شناخت انوع رهبری در اجرای رهبری
توسط مدیران تاثیرگذار است، مطالعه روی انواع رهبری مهم تلقی می شود که
ضرورت دارد با استقرایی کامل انواع رهبری احصاء شده و تعریفی مختصر از
هرکدام ارائه شود.
خلاصه ماشینی:
""/> <H2>2- رهبری استراتژیک (Strategic Leadership)</H2> رهبری استراتژیک فرایندی است برای اثرگذاری بر موفقیت مطلوب چشم انداز که به وسیلهی رهبران مورد استفاده قرار میگیرد و با تأثیرگذاری بر فرهنگ سازمانی، تخصیص منابع، هدایت از طریق سیاستگذاری و اجماع بر سر محیط جهانی پیچیده، مبهم، غیر قابل اطمینان و فرار که با فرصتها و تهدیدها مشخص میشود، همراه است.
از آنجایی که استراتژی به عنوان طرحی کلی برای دستیابی به هدف تعریف میشود و هدف از آن برقراری ارتباط بین اهداف، روشها و امکانات است، هدف از رهبری استراتژیک تعیین اهداف، انتخاب بهترین روش رسیدن به این اهداف و استفاده از اثربخشترین امکانات و وسایل است.
چنین رهبری باید تعیین کند که سازمان به کجا میرود؟ و برای این منظور چگونه سازمانی باید باشد؟ نکتهی قابلتوجه در سبک رهبری استراتژیک این است که ایفای نقش مغز متفکر سازمان فقط محدود به مدیران ارشد سازمان نیست، یعنی همهی مدیران سازمان میتوانند در حیطهی مسئولیت خود نقش رهبری استراتژیک را بازی کنند و به عنوان رهبر کل سازمان، رهبر یک بخش، رهبر یک قسمت، یا حتی رهبر یک گروه کاری ایفای نقش نمایند.
رهبران تحولآفرین به آن دسته از رهبرانی اطلاق میشود که در صددند تا با خلق ایدهها و چشماندازهای جدید، مسیر تازهای از رشد و شکوفایی را فرآروی سازمانها قرار دهند و با ایجاد تعهد و اشتیاق وافر، بین مدیران و کارکنان، قاطبهی اعضای سازمانی را برای ایجاد تغییرات بنیادین و تحول در ارکان و شالودهی سازمان به منظور کسب توانمندی و آمادگیهای لازم جهت حرکت در مسیر جدید و فتح قلههای بالاتری از عملکرد آرمانی بسیج نماید."