چکیده:
با ظهور انقلاب اسلامی در ایران ادبیات سیاسی جدیدی در اواخر قرن بیستم با عنوان ورود اسلام سیاسی به عرصه عمومی به وجود آمد. بازنمایی انقلاب اسلامی با رویدادهایی چون گروگان گیری در سفارت آمریکا، جنگ هشت ساله، حمایت ایران از حزب الله و حماس، طرفداری از جنبشهای اسلامی، نفی اسرائیل، نقد غرب و سرمایه داری، ضدیت با رژیم های استبدادی عربی، تلاش برای ناکام گذاشتن آمریکا و ناتو در خاورمیانه، نفوذ داشتن در عراق، افغانستان، لبنان، سوریه و فلسطین، حمایت از انقلاب در یمن و بحرین و ... چهرهای خشونت طلب، جنگجو و تروریست از ایران در اذهان منطقه و جهان شکل داده است. این پژوهش سعی دارد با تعلیق آگاهی، شکاکیت و فرا رفتن از قصدیت های قدرت در منطقه و جهان به تفسیر و تحلیل جهان زیست اندیشه انقلاب اسلامی که ریشه در سنت ایرانی اسلامی دارد، بپردازد و نشان دهد که رگه های صلح طلبی، آبادانی، مشارکت مردم و گرایش به امنیت و ثبات در سازه ها و ساختار سیاست ایرانیان بعد از انقلاب وجود دارد. برای این منظور با استفاده از روش کیفی پدیدارشناسی و با ارجاع به متن قانون اساسی و درآوردن پدیدارهای اسلامی، شیعی، انقلابی، ملی و انسانی به واکاوی صلح خواهی ایرانی خواهیم پرداخت.
With the advent of the Islamic Revolution in Iran in the late twentieth century، a new political literature as the emergence of a political Islamic trend Came into existence. This movement characterized the representatives of the Islamic Revolution with events such as hostage-taking.
In American Embassy، eight-year imposed war، Iran’s support for Hezbollah and Hamas، Advocacy of the Islamic movements، rejection of Israel، criticism of the West and the capitalism، anti-authoritarian Arabic regimes، efforts aiming to abort activities planned by America and NATO in the Middle East، having influence in Iraq، Afghanistan، Lebanon، Syria and Palestine، endorsement of the revolution in Yemen and Bahrain and other involvements has projected a violent، warrior، and terrorist image in the minds of the region and the world. This research is trying to analyze the life world of the Islamic thought heavily rooted in the revolutionary movement of Iran through eradicating the propaganda، false awareness، skepticism and going beyond the intent of power in the region and the world to interpret and analyze the life-world of thought attributable to Iran’s Islamic revolution rooted in Iranian Islamic tradition.
This eventually demonstrates the streaks of peace، prosperity، people’s participation and attitudes to security and stability in the systems and the structure of Iranian politics after their revolutionary movement. For this purpose، using Phenomenology as a qualitative approach and by reference to the constitution and removing the Islamic، Shi’ite، revolutionary، national and humanitarian phenomena، we will re-analyze the Iranian national peacemaking efforts.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش ســعی دارد بــا تعلیق آگاهی ، 7 شــکاکیت و فرا رفتن از قصدیت های قدرت در منطقه و جهان به تفســیر و تحلیل جهان زیست اندیشــه انقلاب اسلامی که ریشه در سنت ایرانی اسلامی دارد، بپردازد و نشان دهد که رگه های صلح طلبی ، آبادانی ، مشارکت مردم و گرایش به امنیت و ثبات در سازه ها و ساختار سیاست ایرانیان بعد از انقلاب وجود دارد.
عربســتان اســتبدادی که رژیم عشیره ای دارد و به مدت چندین دهه از تروریست ها حمایت کرده است ، ترکیه که داعیه اسلام مدنی دارد و مانع سرکوب داعش می گردد و کشورهای ذره ای چون قطر که مرکز فتنه و آشوب و جنبش های تروریستی به حساب می آیند، کنار گذاشته می شوند و تنها کشور منطقه که به طور واقعی با داعش و بنیادگرایان در حال جنگ است ؛ یعنی ایران به عنوان محور شرارت و ضد صلح معرفی می شود.
این پژوهش قصد دارد به مبارزه و نقد علمی روایت های ضد ایران بپردازد و نشان دهد جمهوری اسلامی ایران از ابتدای شکل گیری تاکنون با ورود اخلاق و شریعت به سیاست تبدیل به الگویی شده که برای منطقه صلح و آرامش را به ارمغان آورده است .
ایران کشــوری اســتبدادی ، تروریسم پرور، خشونت طلب و ضد صلح نیست بلکه مبانی اندیشه ای و پدیدار سیاسی آن که ریشه در جهان زیست های قانون اساسی ایران دارد بازیگری معقول ، اخلاقی ، اسلامی و انسانی را شکل داده است .