چکیده:
قرآن کریم، در قرون اخیر، به دنبال توسعه و گسترش علوم تجربی و طبیعی، بیش از پیش محور گفتمان علمی مسلمانان و غیر مسلمانان و حتی مخالفان اسلام و قرآن قرار گرفته است. لذا شاهد بسط رویکرد علمی مفسران در حوزه تفسیر قرآن کریم هستیم. آیه 92 سوره یونس، از جمله آیاتی است که مورد توجه علم باستان شناسی قرآنی قرار گرفته است. طبق این آیه، خداوند وعده داده که ما بدن فرعون زمان خروج موسی (ع) را نجات می دهیم تا مایه عبرتی باشد برای کسانی که بعد او می آیند. موریس بوکای برای نخستین بار، نظریه مشهور خویش را در تایید مفاد آیه مذکور مطرح نمود و پس از آن موجی از موافقت ها و مخالفت ها برانگیخت. نوشتار حاضر سعی دارد، ضمن تبیین دیدگاه قرآن و موریس بوکای و تطبیق آن دو، میزان صحت و سقم این نظریه را روشن نماید، تا روشن گردد که آیا می توان از این نظریه به عنوان مصداق خارجی این وعده الهی یاد کرد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مشابهت های قابل تاملی میان جسد فرعون کشف شده با فرعون معاصر موسی(ع) وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
بررسی تطبیقی دیدگاه قرآن و نظریه باستانشناسی موریس بوکای درباره نجات بدن فرعون 1 بیبی سادات رضی بهابادی 2 و هاجر اسدی 3 چکیده قرآنکریم، در قرون اخیر، به دنبال توسعه و گسترش علوم تجربی و طبیعی، بیش از پیش محور گفتمان علمی مسلمانان و غیرمسلمانان و حتی مخالفان اسلام و قرآن قرار گرفته است.
موریس بوکای از دانشمندان برجسته فرانسوی است که به دنبال کشف اجساد فراعنه مصر و مشاهده شرایط خاص یکی از آن اجساد، یعنی جسد مینفتاح، تأییدی بر مفاد آیه مذکور یافت و تحت تأثیر این اعجاز علمی مسلمان شد www.
. افزون بر این، با فرض عدم تحقق این وعده نیز خلف وعده الهی لازم میآید که امکانپذیر نیست، لکن تاکنون در خصوص حل این تناقضات و اشکالات، بحث جدی صورت نگرفته است و تنها گزینه پیشنهادی برای دریافت پاسخ روشنتر پیرامون مصداقیابی وعده نجات الهی درباره بدن فرعون، بررسی میزان صحت و سقم نظریه موریس بوکای است.
2. بیان نظریه موریس بوکای درباره نجات بدن فرعون وقایع مصر باستان، بهویژه فرعونها، از قرن نوزدهم به بعد، توجه بینالمللی را به خود جلب کرده است؛ یعنی زمانی که دانشمندان بریتانیایی، فرانسوی و آمریکایی از «حوزه نفوذ» علمی محروم بودند (Book Review of Mummies of the Pharaohs).
When we examine the research that has been carried out and published in books, articles, and scientific journals, we find that Qur’anic verses that are cited by researchers in the field of decision-making are classifiable into certain categories – and this is what we have done in the present paper.