چکیده:
در سال های اخیر شرکت های متعددی در بورس اوراق بهادار تهران به منظور اصلاح ساختار مالی و خروج از شمولیت ماده 141 قانون تجارت، اقدام به تجدید ارزیابی دارایی های های غیرجاری و افزایش سرمایه از محل مازاد تجدید ارزیابی نموده اند. هدف این پژوهش بررسی تاثیر تجدید ارزیابی دارایی ها بر هزینه های حسابرسی شرکت ها است. بدین منظور نمونه ای به تعداد 70 شرکت (35 شرکت که تجدید ارزیابی دارایی ها را انجام دادند و 35 شرکت که تجدید ارزیابی انجام ندادند) از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در دوره زمانی 1394-1389 در بورس حضور داشته اند، انتخاب و داده های مورد نیاز استخراج گردید. برای آزمون فرضیه های تحقیق از نرم افزار Eviews 9 و داده های تابلویی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد تجدید ارزیابی دارایی ها منجر به افزایش هزینه های حسابرسی در دوره های بعد می شود. همچنین شرکت هایی که اقدام به تجدید ارزیابی دارایی ها می کنند در مقایسه با سایر شرکت ها، هزینه حسابرسی بیشتری متحمل می شوند.
In recent years, several companies in the Tehran Stock Exchange is revaluated their non-current assets and is increased their capital In order to reform the financial structure and exit the inclusion of Article 141 of the Commercial Code. The aim of this study is Which structure can justify this expression?For this purpose we selected 70 companies that were accepted in the years 2010-2016 in Tehran stock Exchane (35 companies which is revaluated their non-current assets and 35 companies which is not evalated their non- current asstst.we are used To test of the hypothesis by Eviews 9 Software package and panel data. The findings show that revaluation of assets leads to an increase in audit fees in the later periods. The companies that were revaluated their assets compared with other companies, incured additional audit costs.
خلاصه ماشینی:
"این ارزش بر مبنای شواهد بازار و توسط ارزیابان باصلاحیت حرفهای تعیین میشود از آنجا که مبالغ دفتری داراییهای ثابت مشهودی که به مبلغ تجدید ارزیابی در ترازنامه نمایش مییابد، مبتنی بر برآوردهای ارزیابان و کارشناسان مستقل است، بنابراین در شرایط کنونی دستیابی به اطلاعات مرتبط و قابل اتکاء در مورد ارزشهای منصفانه، از مهمترین چالشهایی است که تهیهکنندگان اطلاعات مالی و به تبع آنها حسابرسان با آنها روبهرو هستند.
این الگو از پژوهش دایفی و همکاران (2015) اقتباسشده است که برای بررسی فرضیه از الگوی شماره 1 استفاده شده است: (1) LogAUDITFEESit = α0 + α1REVALUATIONit + α2SIZEit + α3LEVERAGEit + α4CURRENTit + α5INHERENTit + α6ROAit+ εit در الگوی فوق: متغیر وابسته: هزینههای حسابرسی (Audit Fees) افشا شده در گزارش سالانه بر حسب ریال شده است.
همانگونه که در جدول شمارۀ 5 مشاهده میشود، الگوی تجدید ارزیابی بهعنوان متغیر مستقل با توجه به سطح معناداری کمتر از 5 درصد، رابطۀ معناداری با هزینههای حسابرسی در سطح اطمینان 95 درصد دارد که با توجه به مثبت بودن مقدار ضریب بتا برای آن، جهت این رابطه نیز مستقیم است.
نتایج حاصل از برآورد الگوی فرضیۀ پژوهش رجوع شود به تصویر صفحه با توجه به سطح معناداری کمتر از 5 درصد آمارۀ F در الگو، الگوی رگرسیونی برازش شده نیز بهطورکلی معنادار بوده و این امر حاکی از آن است که متغیرهای توضیحی الگو تأثیر معناداری بر متغیر وابسته داشتهاند.
تحلیلهای اضافی در این بخش به منظور بررسی استحکام نتایج به دست آمده، حق الزحمة حسابرسی در شرکتهایی که داراییهای خود را تجدید ارزیابی کردهاند با حقالزحمة حسابرسی سایر شرکتها با استفاده از آزمون t مقایسه شده است."