چکیده:
ابنسینا در مواضع مختلف آثار خود از نظریة اتحاد سخن به میان میآورد اما اعتقاد و دیدگاه او به وضوح و روشنی مشخص نیست چرا که گاهی مسئلة اتحاد را میپذیرد و گاهی بر رد آن استدلال میآورد. لذا از یک سوی اشتهار شیخ به عنوان منکر قطعی و مسلم نظریة اتحاد عاقل و معقول و از سوی دیگر بررسی قول به استبصار و عدول شیخ از نظر اولیة خود و پذیرش اتحاد، همچنین این مسئله که آیا واقعا در میان عبارات او تناقضی وجود دارد یا خیر و اگر وجود دارد علت آن چیست و چگونه میتوان این تناقض را رفع یا توجیه کرد؟ از جمله مسائلی است که این مقاله درصدد بررسی آنهاست. در این خصوص تشریح اقوال شیخ در آثار متعدد او و بیان دوگانگی میان تعابیرش با تمسک به همه شواهد رد و قبول اتحاد و نقل آرایاندیشمندان و پاسخ به آنها جایگاهی ویژه دارد. در نهایت این پژوهش به این نتیجه رسیده است که با نگاهی ریزبینانه به آثار و ادلة شیخ خواهیم دید که حقیقتا تعارضی وجود ندارد بلکه شیخ در همه جای آثار در پی اثبات اتحادعاقل و معقول بوده است.
خلاصه ماشینی:
"پرسش های جدی مطرح در این میان آن است که آیا این انفجار داده ها سبب گسترش معرفت میشود یا خیر؟ آیا رخ 153 وظیفه گرایی و اصل مسئولیت معرفتی در دنیای سایبری ١٥٣ ___________________________________________________________________________________ 153 نمودن کوه اطلاعات از پس محاق فضاهای اطلاعاتی جدید از قبیل بسترهای مجازی اینترنت ، به عمق معرفتی منجر میشود یا اینکه سرابی بیش نیست که به سطحی گرایی معرفت منتج میشود؟ راه های تعمیق بخشیدن به معرفت در عصر اینترنت و فضاهای چندبعدی در هم تنیدة سایبری چیست ؟ نقش باورنده در این معادلۀ معرفتی چیست و آیا شناساگر نقشی پررنگ تر پیدا کرده یا خیر و این نقش آفرینی را بر اساس کدامین چارچوب میتوان ساختارمند کرد؟ مقالۀ پیش روی درتلاش است با واکاوی مفهوم باور صادق موجه و تبیین نسبت آن با عصر اطلاعات ،گامی در جهت پاسخ دادن به این پرسش ها بردارد و رویکرد خود را براین اصل استوار میکند که فضای سایبری به علت نوع چالش های مطرح در آن ، ایجاب میکند شناساگر مسئولیت پذیری بیشتری در حوزة معرفتی داشته باشد و با حرکت در مسیر وظیفه گرایی معرفتی بتواند به معرفتی صائب تر دست یابد واین اصل در فضای سایبری به مؤلفه ای کلیدی در رسیدن به معرفت به شمار می آید.
حال اگر پیوند اصل مسئولیت با اصل قابلیت اطمینان معرفت با اصول وظیفه گرایی معرفتی را درنظر بگیریم ،این پرسش جدی مطرح میشود که وقتی کاربری در فضای سایبری به دنبال اطلاعاتی میگردد تا از طریق آن به شکل دهی باورهای جدید مبادرت کند، جهل یا غفلت او از روندهای جاری در تولید برون داده ای در موتورهای جستجو چه جایگاهی پیدا میکند؟ به بیان دیگر وقتی شناسنده نمیداند چه حباب فیلتری در پشت سر چهره نرم اینترنت در جریان است ، آیا میتوان گفت عملکردش مسئولانه بوده است تا به باوری صادق و موجه دست پیدا کند؟ کورنبلیث تلاش میکند که مفاهیم توجیه ، اقدام و مسئولیت را با هم مرتبط کند (٣٤."