چکیده:
ادبیات کودک رویکرد جدیدی است که در سالهای اخیر بسیاری از نویسندگان و شاعران کشورهای
جهان به آن پرداخته اند، اینان معتقدند که کودکان به عنوان قشر بنیادی و مهم جامعه، نقش حیاتی در
سرنوشت جوامع ایفا میکنند. از این رو، بسیاری از ادیبان این گونه ی ادبی را، ابزاری برای آماده ساختن
کودکان و اجتماعی نمودن آنها برای بر عهده گرفتن نقش های اجتماعی در آینده می دانند و معتقد هستند که آگاه سازی و تربیت درست کودکان، ضامن پیشرفت کشورها خواهد بود. در جهان عرب، بعد از جنگ ژ وئن
1967 ، شاهد فعالیت های گسترده ای در زمینه ادبیات کودک هستیم. یکی از پیشگامان این حوزه، سلیمان
العیسی، شاعر معاصر سوریه است که تمام توان خود را در زمینه آشنا ساختن کودکان به مسائل آموزشی،
تربیتی، فرهنگی و ملی به کار میگیرد. وی، در به کاربردن کلمات، در اشعار خود، دقت کافی کرده تا از یک
سو، گنجینه لغوی کودک غنی شود و از سوی دیگر، کودکان به واسطه آشنایی با کلمات فصیح، حافظ میراث
کهن عربی باشند. واژه، نقش اساسی در زندگی اجتماعی انسان دارد و تجارب نسل ها را بر دوش می کشد . سلیمان العیسی، معتقد است که دنیای امروز، دنیای آموزش کودکان است، زیرا کلید موفقیت جامعه در دستان کوچک آنان است. در این پژوهش که به روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته، سعی شده است با بررسی اشعار سلیمان العیسی در حوزه ادبیات کودک، مضامین و راهکارهایی که وی در زمینه تربیت و آموزش و آگاه سازی کودکان به کار گرفته، مورد تحلیل و پژوهش قرار گیرد
خلاصه ماشینی:
براي نمونه مـي تـوان بـه موارد زير اشاره کرد: - ادبيات کودک بايد در آماده سازي مثبت کودک در جامعه سهيم باشد به گونه اي که کودک جايگاه خود را پيدا نمايد و راهش را بشـکافد و نقشـش را بشناسـد و آماده پذيرفتن مسئوليت هاي اجتماعي شود؛ - ادبيات کودک بايد تعهد به نظام و پيروي از ارزش هاي رفتاري مبتني بر عشق و دوستي و عدالت و برابري و خير براي همگان را، در نهاد کودکان تقويت کند؛ - ادبيات کودک بايد روح تضامن و همکاري در کودکان ايجاد کنـد تـا جـاي کينـه و زشتي را درون آنها بگيرد چرا که همکاري ، کليد پيشرفت جامعه و رفاه آن است ؛ - ادبيات کودک بايد در درون کودک ، موهبت هايي که خداوند در وجـود او بـه وديعـه گذاشته و استعدادهايش را بيدار کند و در او ميل بـه بلنـدپروازي را تقويـت نمـوده و زمينه علاقمندي او به مطالعه و يـادگيري را ايجـاد کـرده و ايـن رفتـار او را تـداوم بخشد؛ - ادبيات کودک بايد به زبان عربي فصيح نوشته شود، تا دايـره واژگـاني و لغـوي کودک را وسعت بخشد و گنجينۀ لغوي ارزشمندي در او ايجاد کند؛ - ادبيات کودک بايد به گونه اي باشد که به جاي تکيه بر سنت هاي کورکورانۀ گذشته ، درهاي انديشه و ابتکـار را بـه روي کودکـان عـرب بگشـايد و معلومـات مقـدماتي کودکان بايد معلوماتي باشد که آنها را به سمت و سوي تفکر سوق دهد؛ - ادبيات کودک بايد به زباني نوشته شود که هم سطح آنها باشد به طوري کـه از آن لذت ببرند و بدون هيچ سختي آن را بفهمند؛ - ادبيات کودک بايد در کودک عرب حس عزت نسبت به داشته هايش ، افتخار بـه عرب بودن و تفاخر به امت و دينش را تقويت نموده و او را براي ساختن وطنش و شناختن ارزش هاي انساني و تمدني جاويدان امت اسلامي ـ عربي ، آماده سازد؛ - ادبيات کودک با آن اسلوب و مفاهيم و سبک خاص خود بايد به گونـه اي باشـد که از طريق شناساندن بخش هاي درخشان و مثبت تاريخ امـت توانمنـد عـرب، کودک را برآن دارد تا براي برانگيختن ميراث عربيـ اسلامي خود به پا خواسته و در تحقق اين امر از انجام هيچ تلاشي دريغ نورزند.