چکیده:
ازدواج به منزله یک امر اجتماعی با هر یک از نیازهای جنسی، عاطفی و اجتماعی افراد در ارتباط
است. همزمان با ورود جامعه ایرانی به نظم مدرن نهاد خانواده و ازدواج تحولاتی را از سر گذارنده
و از سر خواهد گذراند. از جمله این تغییرات به تعویق افتادن سن ازدواج است. به تعویق افتادن
سن ازدواج می تواند پیامدهای گوناگونی داشته باشد. چنانچه این دگرگونی ها بدون برنامه ریزی و
پیش بینی باشد، نتایج منفی آن از نتایج مثبت آن بیشترخواهد بود. مطالعات انجام شده نشان
می دهد افزایش سن ازدواج در قشر دارای تحصیلات عالی نسبت به سایر اقشار بیشتر بوده است؛
ولی تاکنون تحقیقات اندکی بر روی قشر دارای تحصیلات عالی انجام شده است. تحقیق حاضر به
بررسی عوامل موثر بر وضعیت ازدواج دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران میپردازد. در
این راستا دو گروه ازدواج کرده و ازدواج نکرده تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران مورد مقایسه
قرار میگیرند تا عوامل موثر بر وضعیت تاهل آ نها مورد بررسی قرار گیرد. روش مورد بررسی در
این پژوهش روش پیمایشی و ابزار جمعآوری داده ها پرسش نامه است. نمونه مورد بررسی 393 نفر
از دانشجویان تحصیلات تکمیلی ساکن خوابگاه های مجردی و متاهلی دانشگاه تهران است که به
صورت خوشهای و تصادفی سیستماتیک انتخاب شده اند. بر اساس تئور ی های مورد استفاده و
مطالعات پیشین متغیرهای فرامادیگرایی، هزینه فرصت، کاهش خانواده محوری، فرد محوری،
روابط دوستی دختر و پسر قبل از ازدواج، نابسامانی های اقتصادی و نابسامانی های اجتماعی به منزله
متغیرهای مستقل انتخاب شد و تاثیر آن ها بر متغیر تابع وضعیت ازدواج مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج مطالعه نشان می دهد که نابسامانی های اقتصادی بیشترین تاثیر را بر وضعیت ازدواج
دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران دارد. نابسامانی های اجتماعی، هزینه، فرصت و
دوستی دختر و پسر قبل از ازدواج در مرتبه های بعدی قرار دارند.