چکیده:
سابقه و هدف: اهمیت مطالعه در زمینه پیشبرد جوامع به سوی تعالی، بر کسی پوشیده نیست و در میان اقشار جامعه از اعضای هیات علمی دانشگاهها انتظار بیشتری می رود که در جهت تحقق این امر بکوشند. بر این اساس، پژوهش حاضر قصد دارد با بررسی فرهنگ مطالعه اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز گامی در جهت تعیین دورنمایی از وضعیت مطالعه در میان این قشر از جامعه بردارد.
مواد و روشها: این پژوهش با روش پیمایش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از پرسشنامه انجام شده است. جامعهی آماری این مطالعه شامل 603 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز بودند که از بین آنها 262 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند و میانگین میزان مطالعه ی اساتید بر اساس ساعت در هفته گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکطرفه و تی مستقل استفاده گردید.
یافته ها: یافته های پژوهش بیانگر آن است که مطالعه ی تخصصی اعضای هیات علمی دانشکده علوم با میانگین 35/29، بیشترین میزان و دانشکده ی علوم اجتماعی با میانگین 12/33، کمترین میزان را داراست. دانشکده ی کشاورزی و علوم اجتماعی نیز به ترتیب با میانگین 10/10 و 2/33 حائز بالاترین و پایین ترین میزان میانگین به لحاظ مطالعه ی غیر تخصصی شده اند. همچنین یافته های پژوهش مبین آن است که مطالعه ی غیر تخصصی مردان به طور معناداری بیشتر از زنان است (3/68- =t و 0/001 >P).
نتیجه گیری: مهمترین عامل موثر بر کاهش میزان مطالعات تخصصی اعضای هیات علمی، مشکلات فردی و همچنین مهمترین عامل کاهش میزان مطالعه ی غیر تخصصی از دیدگاه آنان، حجم زیاد زمان اختصاص یافته به امور تدریس بوده است.
Background and aim: The importance of studying in the development of the societies is quite clear and the faculties at the universities are supposed to try more in this area compared with ordinary people. The aim of this study was to determine the study culture in Shiraz Universitys faculty members.
Material and methods: This descriptive - analytical study was conducted on 603 faculty members of Shiraz University among whom 262 persons were randomly selected using questionnaires and the average of faculty members' study was based on the hours per week. For data analysis, one-way ANOVA and independent t-test were used.
Findings: According to the research findings, the faculty members of Science College and Social Science College got the highest and lowest quantity in specialized studying with the average of 35.29 and 12.33, respectively. In non – specialized studying, faculty members of Agriculture College and Social Science College got the highest and the lowest quantity with the average of 10.10 and 2.33, respectively. The findings of the present study revealed that non- specialized studying quantity was significantly higher in men than women (p<0.001, t=-3.68).
Conclusion: The most important factor in reducing the amount of specialized and non-specialized studies of faculty members was individual problems and spending much time on teaching, respectively.
خلاصه ماشینی:
"سامانیان در پژوهش خود تحت عنوان "بررسی مطالعهی غیر درسی دانشجویان و شناسایی عوامل مؤثر بر آن از نظر دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد" با روش توصیفی ـ تحلیلی دریافت که اولویت اول مطالعه از نظر دانشجویان، موضوعات علمی و اولویت آخر موضوعات حقوقی بوده است (6).
Loan در پژوهش خود تحت عنوان "عادتهای مطالعاتی دانشجویان شهری و روستایی دانشکده در قرن بیست و یکم" به این نتایج دست یافت که فرهنگ مطالعه در بین دانشجویان شهری نسبت به روستایی بیشتر توسعه یافته است و دو عامل "آموزش برای همه" و "اطلاعات برای همه" نیاز به تأکید بیشتری در جامعه اطلاعاتی دارند (13).
ولی متأسفانه در رابطه با میزان مطالعهی اساتید، هیچ پژوهشی صورت نگرفته است و جای خالی این مبحث، محققان این پژوهش را بر آن داشت تا مطالعات پژوهشی خود را بر پایه بررسی میزان مطالعه اساتید دانشگاه شیراز و عوامل مؤثر بر آن بنا کنند تا گامی هر چند کوچک جهت نیل به تعالی فرهنگی و اجتماعی جامعه برداشته شود.
در رابطه با مطالعه تخصصی، به دلیل داشتن اجبار از سوی نظام آموزشی حتی در صورت عدم علاقه، فرد را ملزم به اجرای آن میکند، اما مطالعات غیرتخصصی هیچ گونه اجباری به دنبال ندارد و البته از آن سو نیز میتوان گفت آسودگی خاطر را برای افراد به وجود میآورد و در نتیجه با میل و رغبت بیشتری به این کار اقدام میکنند و به افزایش اطلاعات عمومی خود میپردازند.
Keywords: Study culture, Faculty members, Shiraz University دانشگاه علوم پزشکی بابل، مجله علم سنجی کاسپین Review Article سال دوم، شماره دوم، پاییز و زمستان 94، صفحه 67-55 DOI: 10."