چکیده:
معیارهای جرمانگاری در فضای سایبر، درواقع نحوۀ گزینش قواعد اخلاقی و چگونگی تدوین آن در اغلب قوانین را تبیین میکنند. این رویکرد مبتنی بر معیارهایی مانند اصل فرعی بودن حقوق کیفری و اصل تفکیک در حمایت از داده و سایر اصول یادشده در کنوانسیون جرائم سایبر است. این پژوهش درصدد پاسخگویی به این پرسش است که جرمانگاری در فضای سایبر در دو نظام کیفری ایران و آلمان تا چه اندازه تحت تأثیر معیارهای بینالمللی جرمانگاری در این قلمرو بوده و همچنین تجربۀ نظام کیفری آلمان در این زمینه چه دستاوردهایی برای حقوق کیفری ایران داشته است. برای پاسخگویی به پرسش اصلی این پژوهش از روشهای کیفی مانند تحلیل گفتمان محتوای قوانین کیفری ایران و آلمان استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان میدهد قانونگذار آلمان بهطور مطلق از دادههای شخصی حمایت کرده، لیکن قانونگذار ایران تنها دادههای حساس اشخاص را مشمول حمایت دانسته است. همچنین قانونگذار آلمان کودک بودن را نوعی آسیب تلقی کرده و در نحوۀ حمایت از اشخاص تفاوت قائل شده، ولی قانونگذار ایران چنین تفکیکی انجام نداده است.
خلاصه ماشینی:
بر همين اساس ، در دو بخش معيارهاي چگونگي حمايت از انواع داده ها و اشخاص در فضاي سايبر و معيارهاي حاکم بر نحوة تدوين و نگارش قوانين در حوزة سايبر در قالب پنج اصل شامل اصـل تفکيـک حمايـت از داده ، اصل تفکيک حمايت از اشخاص آسيب پذير، اصل وضوح و دقت در تعريف جـرائم سـايبر، اصـل شفافيت در تعريف جرائم سايبر و عدم ارجاع ، اصل فرعي بودن حقـوق کيفـري و توجيـه مـورد کيفري بررسي خواهد شد تا ميزان مطابقت قوانين يادشده در دو نظام کيفري ايران و آلمان بـا معيارهاي بين المللي جرم انگاري در اين قلمرو روشن شود.
p ,١٩٩٤ ,Sieber)، زيرا اصولا نقض حريم افراد و داده هـاي آن هـا در فضـاي سايبر در صورتي با مجازات همراه ميشود که شخص به طور عمد مرتکب عمل شده باشد و لـذا بر اين مبنا جرم انگاري اعمال ناشي از بيمبالاتي مسـتلزم توجيـه ويـژه اسـت ( Report to the .