چکیده:
مناطق مرزی شرق و جنوب شرق کشور ایران از ویژگی های جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و قومی تی خاصی برخوردارند که این ویژگی ها به خودی خود تهدید محسوب نمی شوند؛ بلکه به عنوان زمینه و بستر برای تامین امنیت و یا بالعکس ناامنی عمل می کنند. زمینه ها شامل ویژگی های جغرافیایی، جمعیتی و توسعه ای می شود و تهدیدها شامل تروریسم و شرارت، مواد مخدر وتبهکاری های سازمان یافته، تنش های قومی-مذهبی، حضور عوامل خارجی در منطقه بنیادگرایی، قاچاق کالا و ارز، قاچاق اسلحه، فرار مجرمین از مرزها و... می باشد. جمهوری اسلامی ایران تا کنون برنامه های متعددی برای ساماندهی فضایی این منطقه به کار برده است. در این پژوهش عملکرد جمهوری اسلامی را در
سه بعد ساختاری، شناختی و کارکردی بر جنوب شرق ایران مورد بررسی و ارزیابی قرار می دهیم. برای ارزیابی عملکرد حکومت جمهوری اسلامی در این خصوص، از اطلاعات و آمار ادارت و سازمان ها و استان داری سیستان و بلوچستان وهم چنین نتایج پژوهش های انجام گرفته بهره گرفته ایم. جمهوری اسلامی نقاط ضعفی داشته است؛ از نشانه های این ضعف ها در ابعاد کارکردی، ساختاری و شناختی، مشکلات امنیتی و استراتژیکی است که در برخی مقاطع گریبانگیر این استان می شود.
خلاصه ماشینی:
"تحلیلی بر عملکرد جمهوری اسلامی ایران در ساماندهی محدوده فضایی جنوب شرق ایران 1 هاشم امیری 2 دانش آموخته دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران عباس علیپور استادیار جغرافیای سیاسی، دانشگاه امام حسین مصطفی هاشمی 3 دانش آموخته دکتری جغرافیای سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران چکیده مناطق مرزی شرق و جنوب شرق کشور ایران از ویژگیهای جغرافیایی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و قومی تی خاصی برخوردارند که این ویژگیها بهخودی خود تهدید محسوب نمیشوند؛ بلکه بهعنوان زمینه و بستر برای تامین امنیت و یا مقاله مزبور برگرفته از پروژه مرکز مطالعات راهبردی برای کسرخدمت سربازی هاشم امیری با عنوان «تبیین و ارزیابی موانع آیکنوگرافیک ساماندهی فضای جنوب شرق ایران» با راهنمایی دکتر عباس علیپور و مشاوره دکتر مصطفی هاشمی تهیه شده است.
حکومت جمهوری اسلامی نیز تمایل و نزدیکی بیشتری نسبت به سیستانیهای شیعه نشان داده است و تعداد زیادی از مسئولین استان سیستانی هستند بهطوریکه بهنسبت جمعیت خود بالاترین و بیشترین و حساسترین پستهای سیاسی، مدیریتی و امنیتی و نظامی استان در دست سیستانیها قرار دارد و همین مسئله باعث ایجاد نارضایتیهایی در بین نخبگان و مردم بلوچ و ایجاد اختلال در رابطه و اعتماد بین دو قوم ساکن در این استان شده است."