چکیده:
کار شایسته از مفاهیمی است که اخیرا در ادبیات بینالمللی بازار کار وارد شده و به اعتقاد بسیاری یکی از ابعاد اصلی توسعه پایدار است و موجب کاهش فقر میشود.از طرفی OLI 1 در سالهای اخیر‘رکن اصلی چارچوب فعالیتهای خود را بر مبنای کار شایسته قرار داده است و در نظر دارد به جای تمراز سنتی جمعآوری اطلاعات نیروی کار بر اشتغال‘بیکاری‘و ساعت کار‘کشورها را به جمعآوری اطلاعات مورد نیاز برای تهیه نماگرهای کار شایسته تشویق نماید. در این مقاله‘تعریف کار شایسته به عنواو مفهومی جامع برای سنجش وضعیت اشتغال کشور بیان و ابعاد گوناگون آن تبیین میشود؛سپس نماگرهای آماری پیشنهادی OLI برای اندازهگیری کار شایسته توضیح داده میشود و در پایان مقادیر تعدادی از نماگرهای کار شایسته کشور که امکان محاسبه آن وجود داشته‘ارائه میشود.
Decent work is a new concept that has recently entered in international labor market economic literature and according to a good number of authorities it is one of the major aspects of sustainable developments that can lead to poverty reduction. On the other hand، International Labor Office (ILO) has Considered Decent Work as the basis of its major framework of activities. ILO intends to encourage the countries to collect the information needed for making Decent Work Indicators instead of traditional focus on gathering the labor force information about employment، unemployment and working hours. This paper defines the decent work and considers it as a comprehensive concept for evaluating Irans employment situation. Then it expresses ILO recommended statistical indicators for evaluating decent work. In the end، it proposes values for some of the decent work indicators that could be calculated in Iran. It should be noted that the definitions and concepts of the items that were referred to while defining the indicators such as employment، unemployment، underemployment and the like follow the latest ILO standard definitions and concepts (Harandi، 2003).
خلاصه ماشینی:
"seitinutroppo tnemyolpmE در این بعد از اشتغال مناسب‘نماگر پیشنهاد شده که عبارتند از: میزان مشارکت نیروی کار(از تقسیم جمعیت فعال شاغل و بیکار به جمعیت در سن کار به دست میآید) نماگری کلی از سطح فعالیت بازار کار است و تفکیک آن بر حسب سن و جنس‘توزیع جمعیت فعال اقتصادی کشور را نشان میدهد.
در حال حاضر فقط کشورهای عضو DCEO 2 ابعاد فوق از تعادل بین کار و زندگی خانوادگی را اندازهگیری میکنند‘به همین دلیل برای اندازهگیری این جنبه کار شایسته فقط دو نماگر پیشنهاد شده است: نسبت میزان اشتغال زنان دارای فرزند زیر سن اجباری مدرسه به میزان اشتغال زنان 20-49 ساله (از تقسیم میزان اشتغال زنان دارای فرزند زیر سن اجباری مدرسه به میزان اشتغال زنان 20-49 ساله به دست میآید.
نماگرهای پیشنهادی در این بخش مقیاس یا نمایندهای از:1)سطح امنیت محل کار با توجه به وضعیت موجود‘ 2)تلاشهای انجام شده برای ایجاد شرایط امن کاری ‘3)پوشش بیمهای در حوادث شغلی و 4)ساعت کار طولانی هستند که چهار نماگر زیر را در بر میگیرند.
از طرفی با توجه به اینکه اغلب خصوصیات اشتغال اقتصاد غیررسمی از طریق سایر نماگرهای پیشنهادی کار شایسته بیان میشود(نماگرهای فرصتهای اشتغال و حمایتهای اجتماعی)‘این نماگر ارزش افزوده زیادی برای اندازهگیری کار شایسته فراهم نمیکند و به همین دلیل هم در این بخش بین شده است.
همچنین این نبیج به دست آمد که به منظور محاسبه تعداد بیشتری از نماگرهای کار شایسته و نیز برای ایجاد قابلیت مقایسهپذیری مقادیر نماگرهای کشور با سایر کشورها‘لازم است طرح پیشنهادی آمارگیری نیروی کار‘جایگزین طرح فعلی آمارگیری از اشتغال تو بیکاری مرکز آمار ایران شود."