چکیده:
هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش های شناختی _ رفتاری بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 بود. بدین منظور 16 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 که عضو انجمن دیابت ایران شعبه ی اسلامشهر بودند به طور تصادفی انتخاب شده و در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تکنیک های شناختی – رفتاری را آموزش دیدند و گروه کنترل این آموزش ها را دریافت نکردند.قبل و بعد از اجرای مداخله ی هر دو گروه از طریق آزمون کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی مورد ارزیابی قرار گرفتند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد تکنیک های شناختی _ رفتاری در دو بعد جسمانی و روان شناختی از کیفیت زندگی اثر معنادار داشته اند اما در دو بعد دیگر یعنی ابعاد اجتماعی و محیطی تاثیر معناداری مشاهده نشد. به نظر می رسد با توجه به ماهیت تکنیک های شناختی _ رفتاری اثر بخشی در دو بعد جسمانی و روان شناختی و عدم اثر گذاری معنادار بر دو بعد دیگر قابل توجیه باشد.
This study aims to investigate the effect of cognitive-behavioral trainings on the quality of life of the patients with type 1 diabetes. For this purpose, 16 patients with type 1 diabetes, who were members of the Iranian Diabetes Society in Islamshahr, were randomly selected and divided into control and experimental groups. The subjects of the experimental group were trained in cognitive-behavioral techniques for 10 sessions, but the members of the control group were not trained. Before and after the implementation of the intervention, both groups were assessed by the Quality of Life questionnaire. The results of the analysis of covariance showed that cognitive-behavioral techniques had a significant effect on the physical and psychological dimensions of the quality of life however, no significant effect was observed on social and environmental dimensions.
خلاصه ماشینی:
بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزشها شناختی رفتاری بر کنترل کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت توع 1انجام شد.
همچنین نتایج پژوهش ولسچن و همکاران (2012) با عنوان اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 نشان داد این مداخلات در کاهش بروز بیماری قلبی اثر معناداری نداشته اما کیفیت زندگی و افسردگی در بیماران را بهبود داده و منجر به افزایش فعالیتهای فیزیکی در مقایسه با گروه کنترل شد.
در پژوهش اسماعیل و همکاران (2010) نیز که به بررسی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و مصاحبه انگیزشی بر کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 پرداختند نشان داده شد که تلفیق این دو روش در کاهش HbA1c بیماران اثر داشته و در بهبود مشکلات همراه با دیابت، نظیر افسردگی و کیفیت زندگی تأثیر معناداری داشته است.
نتایج پژوهش حاضر و پژوهشهای مرتبط نشان داد که تکنیکهای شناختی رفتاری بر ابعادر جسمانی و روانشناختی کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت اثرگذار بوده اما در دو بعد محیطی و اجتماعی اثر معناداری نداشته است.
Keywords: standardization, career resiliency, employees, students The effect of mother's counseling by Transactional Analysis in comparison with Cognitive Behavioral Therapy on reduction of children's anxiety Dorostian,E.
Results of the covariance method showed that using both Transactional Analysis and Cognitive Behavioral Therapy are effective on reducing the symptoms of children's Separation Anxiety Disorder and General Anxiety Disorder.
Keywords: Cognitive Behavioral Therapy; Transactional Analysis; General Anxiety Disorder; Separation Anxiety Disorder The survey of Confidence and Intimacy in Predicting of Marital Instability Rezaei, Z _ Dr Boostanipoor, A.