چکیده:
الگوهای پلورالیستی دموکراسی با ﺗﺄکید بر الگوهای نظارت بیرونی به عنوان یکی از کارآمدترین الگوهایی حکمرانی تا به امروز شناخته شده است. این الگو تا به امروز دچار بحرانهایی گشته و همواره راهکارهایی برای برون رفت از آن بحران ارائه شده است. نئوپلورالیسم با ﺗﺄکید بر نظارتهای درونی پاسخی برای برون رفت از این بحران بود لیکن به تنهایی قادر به حل این معضل نبود؛ لذا به نظر میرسد تلفیق این دو، بهترین راه خروج از بحران موجود است. با توجه به اینکه نهادهای بینالمللی نیز بر پایه اصول و قواعد الگوی دموکراتیک بنا نهاده شده، لذا فراز و فرود این مناقشه، نهادها و نظام بینالمللی را هم ﻣﺘﺄثر از خود ساخته است.
به نظر میرسد که کژکارکردی رویکردهای پلورالیستی و نئوپلورالیستی منطبق با الگوی دموکراسی در عصر حاضر، نهادهای بینالمللی نظام جهانی را نیز از خود ﻣﺘﺄثر ساخته و به این سبب تحقق دموکراسی در عرصه بینالملل را دچار بحران نموده است.
الگوی مطالعاتی این پژوهش بر اساس کاربست روششناسی نهادگرایی جدید، سعی بر ارائه مدلی همپوشان دارد تا با ارائه مدلی تلفیقی راه کار نوینی را پیش روی نهادهای بینالمللی قرار دهد.
The pluralistic patterns of democracy, which emphasizes on external monitoring patterns, have been recognized as one of the most effective patterns of governance to date. This pattern involved some crises up to now and there have always been solutions to them. Neo-pluralism, with an emphasis on internal monitoring, was the answer to the crisis, but it was not enough to solve this problem. Therefore, it seems that the combination of these two is the best way to solve this crisis. Considering the fact that international institutions are based on the principles of democratic model, ups and downs of this challenge have also affected the international institutions and system.
It seems that the dysfunctional pluralistic and neo-liberal approaches according to the pattern of democracy in the present age have also affected the international institutions of the world system, which throw the realization of democracy in the international arena in crisis.
The study pattern of this research, based on the methodology of new institutionalism, aimed to provide a coherent model to present a new strategy to the international institutions through an integrated model.
خلاصه ماشینی:
"اما نکته مهم آن است که با توجه به بحران های دهه ٦٠، تمامی درون دادهای فوق الذکر تنها در مواقع خاص و محدود زمانی امکان حضور و بروز داشته و همواره کارکرد نظارت و کنترل ، استمرار نداشته اند یا اینکه رسانه ها و مطبوعات که اطلاعات لازم را برای کنترل و نظارت مؤثر بر سیاستمداران و نهادهای حاکم در اختیار شهروندان قرار میدهند در اختیار گروهی اندک قرار گرفته و این کژکارکردها، تحقق دموکراسی را با چالش هایی مواجه نمود.
با توجه به آنچه ذکر شد سوال اصلی مقاله حاضر این است که رویکردهای پلورالیستی و نئوپلورالیستی چه چالش هایی در مسیر تحقق دموکراسی در نهادهای بین المللی ایجاد نموده اند؟ نهادگرایی به مثابه روش شناسی هم چون دیگر حوزه های مطالعاتی در علوم انسانی و علوم اجتماعی، در معرفی و شناخت «نهاد»، تعریف یکسان و اجماعی که مورد توافق همه اندیشمندان «نهادگرا» باشد، وجود ندارد و هر اندیشمند و مکتب فکری تعریف جداگانه ای از نهاد ارائه داده است ؛ به عنوان مثال «کامونز» نهاد را «هرگونه عمل دسته جمعی که اعمال فردی را کنترل میکند» مینامند (١٥ : ١٩٧٣ ,Thomas &North, ).
(رجوع شود به تصویر صفحه) هر چند که با توجه به تحولاتی که در کم و کیف کارکرد مؤلفه های درون داد اجتماعی رخداده ، دیگر این سازوکارها به تنهایی توان نظارت و کنترل ساخت قدرت را نداشته - اند(مصلح ، ١٣٩٥)؛ برای نمونه رسانه هم چون گذشته به عنوان نهادی مستقل و خصوصی حضور و بروز نداشته و امروز غالب رسانه ها در دست شرکت های چندملیتی با اهداف اقتصادی ـ سیاسی میباشد که مسیر خبری خاص خویش را دنبال مینمایند و به طور مستقل و در راستای محدود نمودن انحصارگرایی گام بر نمیدارند(خواجه سروی، ١٣٩٦)."