چکیده:
امروزه، دانشگاه مکانی برای تولید علم، دانش و مهارت آموزی دانشجویانی است که در فرایند توسعه اجتماعی و اقتصادی نقش مهمی ایفا می کنند. لیکن برای تحقق چنین نقشی آگاهی از فرهنگ دانشگاهی و کاربست آن لازم می نماید؛ در این پژوهش بر اساس نظریه سرمایه فرهنگی و اجتماعی بوردیو و دیگران، چگونگی تاثیرپذیری این آگاهی بررسی شده است. روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی بود و از بین 1600 نفر دانشجوی دانشگاه پیام نور اهر نمونه ای به تعداد 310 نفر بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بود. آلفای کرونباخ محاسبه شده برای متغیرها بیانگر پایایی رضایتبخش و هماهنگی از سوالات پرسشنامه بود. برای آزمون فرضیات از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان داد بین شاخصهای سرمایه اجتماعی نظیر شبکه روابط اجتماعی، اعتماد اجتماعی، اعتماد نهادی و همیاری و میزان آگاهی دانشجویان از فرهنگ دانشگاهی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین شاخصهای سرمایه فرهنگی نظیر تمایلات و گرایشهای روانی فرد، مصرف کالاها و فرآورده های فرهنگی، مدارک و مدارج تحصیلی با میزان آگاهی دانشجویان از فرهنگ دانشگاهی نیز رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل رگرسیونی نیز حاکی از آن است که متغیرهای شبکه روابط اجتماعی، اعتماد اجتماعی، همیاری و مصرف کالاها و فرآورده های فرهنگی 2/34 درصد از واریانس میزان آگاهی از فرهنگ دانشگاهی را تبیین می کنند.
خلاصه ماشینی:
"به همین دلیل است که علی رغم وجود استعدادهای فراوان در همه جوامع ، فقط برخی از آنها که زمینه فرهنگی و فرهنگ دانشگاهی متناسب با رشد علوم جدید را داشته اند، توانسته اند به توسعه علمی دست یابند؛ به عبارت دیگر، احداث بناها و ساختمانهایی به نام دانشگاه و فراهم کردن امکانات مادی و فیزیکی سخت افزاری مانند کتابخانه ، کلاس درس، استاد و غیره برای توسعه علمی کفایت نمی کند، بلکه توسعه علمی مستلزم مجموعه ای از امکانات سخت افزاری و نرم افزاری است که یکی از زیربناییترین این امکانات «فرهنگ دانشگاهی »- به معنای باورها، هنجارها، ارزشها و فضای نمادین و نظام معنایی است که امکان تولید، توزیع و به کار بستن داده و یافته های علمی را فراهم میکند (١٠٩ .
اگر شبکه روابط فردی و اجتماعی دانشجویان کـاهش یابـد یـا در سطح مطلوبی نباشد، میزان آگاهی آنها از فرهنگ دانشگاهی نیز کاهش پیدا میکند و چرا که هویت یک فرد در ارتباط با محیط اجتماعی و محیط اطراف وی شکل میگیرد و بنـابراین ، اگـر دانشـجویان ارتبـاط قوی و صمیمی با اعضای خانواده و خویشـاوندان و همچنـین فعالیـت و ارتبـاطی بـا محـیط اجتمـاعی و دانشگاهی خود نداشته باشند، درآن صورت منزوی و موجب تقویت روحیه فردگرایی در خود میشوند کـه این امر نیز به تضعیف سرمایه های اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی دانشجویان منجر می شود که به دنبال آن به افرادی تبدیل میشوند که هیچ گونه تأثیری برای پیشرفت جامعه ندارند.
Study of youth social pathology isolation values and cultural participation in the country's media, public university students in Tehran."