چکیده:
پارکهای شهری برای گذران اوقات فراغت مردم ارزش تفرجگاهی دارند و به همین علت برآورد ارزش اقتصادی و شناخت تأثیر آنها بر رفاه جامعه شهری، در کانون توجه اقتصاددانان محیطزیست است. در این پژوهش خدمات تفرجگاهی پارک ناژوان، در جایگاه یکی از منابع ارزشمند زیستمحیطی شهر اصفهان، ارزشگذاری میشود. برای این منظور از روش هزینه سفر فردی استفاده شده و حجم نمونه معادل 508 نفر محاسبه شد. در روش هزینه سفر فردی برای بررسی اثر متغیرهای توضیحی بر تعداد دفعات بازدید، از الگوی رگرسیون لگاریتمی استفاده شد. برای این منظور تابع سفر بهشکل توابع خطی، لگاریتمی، خطیلگاریتمی و لگاریتمیخطی برآورد شد. از میان این فرمها، براساس معناداری آمارهها، فرم لگاریتمی انتخاب شد. در الگوی لگاریتمی از 15 متغیر توضیحی واردشده، ضریب10 متغیر معنیدار بود. مازاد رفاه گروهی سه نفره در هر بازدید از پارک ناژوان در طول یک سال 79/0میلیون ریال و برای یک فرد در هر بازدید در طول یک سال 24/0میلیون ریال است. مقایسه نتیجه این مطالعه با مطالعه صامتی و همکاران (1391) نشان میدهد مازاد رفاه هر بازدید در روش هزینه سفر فردی، 24/14درصد کمتر از تمایل به پرداخت نهایی افراد در روش ارزشگذاری مشروط است.
Urban parks have recreational value for people's leisure time and for this reason, environmental economists pay attention to estimation of economic value and understanding their impact on welfare of urban society. In this study, individual travel cost method is used for estimating the value of Nazhvan park’s recreational services. Sample size was calculated to be 508. A logarithmic regression model was used in the Individual travel cost method for assessing the impact of explanatory variables on the number of visits. In order to achieve this goal, travel function has been estimated in form of linear, logarithmic, linear-logarithmic and logarithmic-linear functions, among which logarithmic function was selected based on statistical significance. In the logarithmic model, 10 of 15 independent variables were significant. According to the results, consumer surplus for each visit during a year is equal to 0.79 million Rials for a group of three people and 0.24 million Rials for each visitor. Comparing our results with Sameti et al.(1391), demonstrates that welfare surplus per visit in individual travel cost method is 14.24 percent less than marginal willingness to pay in contingent valuation method.
خلاصه ماشینی:
هدف این پژوهش ارزیابی اقتصادی خدمات زیستمحیطی پارک ناژوان اصفهان با استفاده از روش هزینه سفر فردی، برآورد تابع تقاضای سفر فردی و محاسبه اضافه رفاه بازدیدکنندگان از پارک ناژوان بهصورت فردی و گروهی است و همچنین مقایسه نتایج بهدستآمده با روش ارزشگذاری مشروط که صامتی، معینی، مردیها و خانیزاده امیری (1391) انجام دادهاند.
این پژوهش با بهکارگیری روش هزینه سفر فردی بهدنبال ارزیابی تأثیر متغیرهای مختلف بر تعداد بازدیدهای افراد از پارک جنگلی ناژوان و برآورد تمایل به پرداخت افراد بهمنظور حفظ ویژگیهای مختلف این تفرجگاه است.
ویژگیهای روش هزینه سفر فردی (ITCM) - ترجیحات آشکارشدﮤ افراد را در زﻣﻴﻨﮥ مکانهای طبیعی بهصورت تمایل به پرداخت برای بازدید از آن مکان اندازه میگیرد؛ - بین مخارج صرفشده و مکان تفریحی خاصیت مکملی ضعیفی وجود دارد؛ - دادهها و اطلاعات از بازدیدکنندگان و مبدأ سفر آنها به دست میآید؛ - بین مسافت سفر و تعداد مسافرتها رابطه معکوسی پدیدار میشود؛ - رابطه بین متغیرها بهصورت یک تابع تقاضا تفسیر میشود که در آن تعداد بازدیدها تابعی از هزینه مسافرت است؛ - اجازه برآورد مازاد مصرفکننده را میدهد؛ - مزیت منحصربهفرد روش هزینه سفر این است که این روش بیشتر بر دادههای واقعی مبتنی است تا دادههای فرضی و به همین علت قادر است مقادیر واقعی را ارائه کند.
"Use value of cultural experiences: A comparison of contingent valuation and travel cost", Journal of Tourism Management, No. 42, PP.
"Using the choice experiment method for valuing improvements in water quality: a simultaneous application to four recreation sites of a river basin", Ecological Economics Journal, No. 41, PP.