چکیده:
حقوق کودک یکی از زمینه های مهم حقوقی است که امروزه در سطح داخلی و بین المللی مورد توجه
خاص قرار گرفته است. در سرتاسر جهان نگرانی خاص و فزایندهای درباره مخدوش شدن حقوق کودکان
زیر 21 سال وجود دارد؛ به خصوص کودکانی که در معرض سوءظن یا اتهام ارتکاب به جرم، ناگزیر در
تماس با نظام قضایی قرار میگیرند. با مطالعه قوانین کیفری و به خصوص آیین دادرسی کیفری ایران
میتوان به برخی از ممیزات و تفاوتهای دادرسی کیفری اطفال که مورد توجه قانونگذار قرار گرفته
است؛ اشاره نمود. در تحقیق حاضر نیز به یکی از حقوق اطفال در طول روند رسیدگی قضایی پرداخته
شده که با عنوان حق برخورداری اطفال از وکیل مدافع شناخته میشود؛ این حق هم در اسناد بین المللی و
هم در نظام حقوقی اکثر کشورها مورد مداقه قرار گرفته است که در اینجا سعی در موشکافی این امر در
نظام حقوقی ایران با مقایسه سایر اسناد و نظامها مینماییم.
خلاصه ماشینی:
"تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان: با توجه به اینکه اطفال و نوجوانان به محض ارتکاب جرم با مرجع قضایی مواجه میشوند و با در نظر گرفتن این موضوع که شیوه اقدامهای پلیسی نسبت به آنان باید حاوی تدابیر خاصی باشد بنابراین مقنن در ماده 31 قانون آیین دادرسی کیفری جدید برای حسن اجرای وظایف ضابطان در مورد اطفال و نوجوانان نیروی انتظامی را به تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان مکلف کرده است که البته وظایف و حدود اختیارات آن به موجب لایحهای خواهد بود که از سوی رییس قوه قضاییه ابلاغ خواهد شد.
لایحۀ رسیدگی به جرایم کودکان و نوجوانان با استفاده از دو پیش نویس تهیه شده در معاونت حقوقی و پارلمانی وزارت دادگستری و اداره کل حقوقی و با الهام از قانون تشکیل دادگاه های اطفال بزهکار مصوب 1338 در سال 1381 پس از جلسات کارشناسی با حضور قضات مجرب دیوان عالی کشور و اساتید دانشگاه تهیه و تدوین شد، در تاریخ 30/6/1382 به دولت تقدیم گردید و پس از بررسی در کمیسیون لوایح دولت، به مجلس ارسال شد و در حال حاضر کلیات آن مورد تصویب قرار گرفته است.
در نهایت طبق قانون جدید آئین دادرسی کیفری مصوب 1392 در جرایمی که سن مرتکبین آنها کمتر از ۱۸ سال تمام شمسی باشد، قانونگذار در مرحله اول، تشکیلات نیروی انتظامی را موظف کرده که پلیس ویژه اطفال و نوجوانان تشکیل دهند تا به صورت ویژه به جرایم آنها رسیدگی شود و همینطور در دادسرا و دادگاه نیز این رویه پیش بینی شده است."