چکیده:
سابقه و هدف: ایدز یک بیماری است که به لحاظ ایجاد مشکلات اجتماعی فراوان، تفکرات سوء حاکم بر جامعه و برچسب اجتماعی، نهتنها از جنبه جسمانی بلکه از بعد سلامت روانی نیز وضعیت بیماران را متاثر کرده و تمامی ابعاد زندگی افراد بیمار را تحت تاثیر قرار میدهد. در این راستا هدف از این پژوهش بررسی رابطه سبکهای مقابله مذهبی و کیفیت زندگی بیماران HIV مثبت میباشد.
مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است. نمونه پژوهش شامل 105 بیمار HIV مثبت تحت پوشش مراکز مشاوره بیماریهای رفتاری دانشگاه علوم پزشکی زاهدان بود که در شش ماهه اول سال 1392 با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه مقابله مذهبی افلاک سیر و Coleman و کیفیت زندگی چند بعدی مربوط به بیماران مبتلا به ایدز بود و دادهها با استفاده از آزمون همبستگی Pearson و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین سبکهای مقابله مذهبی (Coping Religious Styles) (فعالیت مذهبی، ارزیابی خیرخواهانه و مقابله فعال) و کیفیت زندگی رابطه مثبتی وجود دارد؛ اما رابطه بین سبکهای مقابله مذهبی (احساسات منفی نسبت به خدا و مقابله منفعل) و کیفیت زندگی منفی میباشد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز حاکی از آن بود که مولفه احساسات منفی نسبت به خدا (35/0R Adjusted=) بیشترین نقش را در تبیین کیفیت زندگی این بیماران دارد.
استنتاج: افزایش مقابله مذهبی مثبت و کاهش مقابله مذهبی منفی در افراد HIV مثبت میتواند سبب بهبود کیفیت زندگی این بیماران شود. همچنین میتوان از برنامهریزی آموزشی جهت تقویت مقابله مذهبی بهعنوان راهکار مناسبی جهت توانبخشی این بیماران استفاده کرد.
خلاصه ماشینی:
<H1>رابطه سبکهای مقابله مذهبی با کیفیت زندگی افراد HIV مثبت</H1> غلامرضا ثناگوی محرر1، مسعود رئیسی2*، فاطمه سلطان احمدی مقدم2 چکیده سابقه و هدف: ایدز یک بیماری است که به لحاظ ایجاد مشکلات اجتماعی فراوان، تفکرات سوء حاکم بر جامعه و برچسب اجتماعی، نهتنها از جنبه جسمانی بلکه از بعد سلامت روانی نیز وضعیت بیماران را متأثر کرده و تمامی ابعاد زندگی افراد بیمار را تحت تأثیر قرار میدهد.
همچنین Vance و همکاران و Werner و همکاران در مطالعات خود نتیجه گرفتند که اثرات مثبت معنویت در عملکرد زیستی- روانی افراد بزرگسال مبتلا به ایدز و دیگر بیماریهای مزمن، رسیدن به سنین بالاتر و زندهماندن را تسهیل میکند و سبب بهبود کیفیت زندگی آنها میشود (14،15).
تأثیر تمامی این عوامل و آگاهی فرد از اینکه بیماری وی غیرقابلدرمان است میتواند موجبات ناامیدی و افسردگی در وی را فراهم آورد و منجر به این شود که فرد در کوتاهمدت به لحاظ روانشناختی و اجتماعی با مشکلات زیادی مواجه گردد؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبکهای مقابله مذهبی در کیفیت زندگی افراد HIV مثبت طرحریزی شده است.
در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای مقابله مذهبی و کیفیت زندگی افراد HIV مثبت انجام شد.
در این پژوهش نشان داده شد بیماران HIV مثبتی که به میزان بیشتری از مقابله مذهبی مثبت استفاده میکردند از سلامت روان بیشتری برخوردار بودند و کیفیت زندگی بهتری داشتند؛ از این رو میتوان معنویت را بهعنوان یک روش مقابلهای برای ارتقای سلامت روان و افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز مورد استفاده قرار داد.