چکیده:
پول در طول تاریخ مداوم با تغییرات زیادی روبرو شده است ، با شروع عصر ارتباطات خلق و نشر پول به شکل الکترونیکی درآمده است . پدیده ارزهای دیجیتال به شکل کاملاً حرفهای در سال ۲۰۰۹ همزمان با بحرانهای مالی بینالمللی به وجود آمد ، با موردپذیرش قرار گرفتن ارز دیجیتال توسط مردم ، حکومتها و دولتها ناگهان با پدیده جدیدی که تحت کنترل آنها نبود و ساختار مالی را تحت تأثیر قرار میداد روبهرو شدند. این ارزها به دلیل ساختاری که دارند کاملاً در دنیا توزیعشده هستند و یک گام بزرگ به سمت جهانیشدن اقتصاد میباشد . اکثر کشورهای تراز اول اقتصادی در ابتدا با آنها مخالفت و اقدام به ممنوعیت این ارزها کرده ، ولی بهمرورزمان متوجه شدند که نمیتوانند کاملاً جلوی این نسل از پول را بگیرند ، از سال ۲۰۱۴ اقدام به قانونگذاری برای بلاک چین و ارز دیجیتال کردند و اکنون هم این قانونگذاری ادامه دارد. بیشترین راه کنترلی این ارز از طریق نظارت بر روی صرافیها میباشد ، مشخص است که قوانین تصویبشده عمومی و مالیاتی نمیتواند کامل و دقیق اجرایی شود زیرا میتوان پول را بدون ردگیری در سطح بینالمللی جابجا کرد.
بیش از ۷۰ کشور شروع به تحقیق و راهاندازی ارز دیجیتال ملی کردند . تاکنون فقط چین در خرداد ۱۴۰۰ آزمایش اولیه را پشت سر گذاشته و اقدام به انتشار ارز دیجیتال ملی کرده است. همین امر باعث شده است که آمریکا ژاپن و کشورهای اروپایی توسعه ارز ملی خود را تسریع ببخشند. به نظر میرسد در سال ۲۰۲۲ و 2023 شاهد ارائه ارزهای دیجیتال ملی از سوی بیشتر کشورها باشیم. کشورهایی هم چون ژاپن ، چین و آمریکا بیش از ارز دیجیتال متوجه مزایای فناوری بلاک چین شده و اقدام به سرمایهگذاری و تحقیقات پیشرفته جهت بهرهبرداری از این فناوری در دیگر امور کردهاند . کشور چین بعد از راهاندازی ارز دیجیتال ملی فعالیت درزمینه ارزهای دیجیتال دیگر ازجمله ماینینگ را کاملاً ممنوع کرد.
با توجه به روند در پیشگرفته شده در ایجاد ارز دیجیتال ملی آینده ارزهای بزرگی مانند بیت کوین در هالهای از ابهام قرارگرفته است