چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة ابعاد هوش معنوی و سبکهای حل مسئله با تابآوری، در میان دانشجویان دانشگاه ایلام انجام شد. طرح تحقیق از نوع همبستگی است. بدینمنظور، تعداد 186 نفر از دانشجویان به روش تصادفی خوشهای انتخاب شدند و پرسشنامههای «هوش معنوی»، «سبکهای حل مسئله» و «مقیاس تابآوری» را تکمیل کردند. دادههای تحقیق با ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافتههای پژوهش ارتباط مثبتی میان تمام ابعاد هوش معنوی با تابآوری نشان داد. همچنین میان متغیرهای خلاقیت در حل مسئله، اعتماد در حل مسئله، و گرایش به حل مسئله با تابآوری رابطة مثبت، و بین درماندگی در حل مسئله و مهارگری در حل مسئله با تابآوری رابطة منفی وجود داشت. بالاترین ضریب همبستگی مربوط به معناداری شخصی است که مهمترین متغیر پیشبین در این پژوهش است. بین اجتناب از حل مسئله با تابآوری رابطة معناداری به دست نیامد. ازآنرو، که افراد با هوش معنوی بالا و سبکهای حل مسئلة سازگارانه تابآوری بالاتری دارند، میتوان نتیجه گرفت که فراهم نمودن عوامل حمایتی (مانند مذهب و معنویت) به منظور افزایش هوش معنوی افراد، میتواند منجر به افزایش تابآوری آنها گردد.
This study aimed to investigate the relationship between the dimensions of spiritual intelligence and problem-solving styles with resiliency in Ilam University. Methods: In this study، 186 students were selected randomly and completed 3 questionnaires spiritual intelligence، problem-solving style and scale resiliency. Spiritual intelligence and problem-solving style was considered as a predictor variables and resiliency as the criterion variable. Research design is correlation and data were analyzed by R Pearson correlation coefficient and multiple regression analyzes. Results: The results showed a positive relationship between all aspects of spiritual intelligence with the Resiliency. as well as There are a positive relationship Among the creativity in the problem-solving، confidence in problem solving and attitude to solve the problem with resiliency and had a negative relationship between the inability to solve the problem and inhibitor in solving the problem with resiliency. The highest correlation for the personal significance، the most important predictor variables in this study. was not significant relationship between The avoidance of problem with resiliency. So، since with high spiritual intelligence and problem-solving styles show greater resiliency، preparing the ground for supporting religion and spirituality with the aim of promoting individual`s spiritual intelligence can make their resiliency greater.
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش حسینیقمی و سلیمی بجستانی (1390) نشان داد که رابطة معناداری بین جهتگیری مذهبی و تابآوری وجود دارد.
نتایج پژوهش لویمی و همکاران او (1392) نشان داد بین سبکهای حل مسئلة سازگارانه و تابآوری رابطة معناداری وجود دارد.
کوسکان (Coşkun) و همکاران او (2014) نشان دادند که بین سبکهای حل مسئله مثبت و تابآوری رابطه معناداری وجود دارد.
نتایج پژوهش ابوالمعالی و همکاران (2013) نشان داد که جهتیابی مثبت حل مسئله و هوش معنوی میتواند به صورت معناداری رضایت از زندگی را پیشبینی کند.
اجتناب از حل مسئله *معناداری در سطح 05/0 **معناداری در سطح 01/0 جدول 1 ضرایب همبستگی متغیرهای هوش معنوی و سبکهای حل مسئله با تابآوری را در دانشجویان نشان میدهد.
نتیجة تحلیل رگرسیون تابآوری از روی هوش معنوی و حل مسئله با روش گام به گام (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و نتیجهگیری پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطة ابعاد هوش معنوی و سبکهای حل مسئله با تابآوری، در دانشجویان دانشگاه ایلام انجام شد.
همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین سبک حل مسئله اجتنابی با تابآوری رابطة معناداری وجود ندارد.
همچنین نتایج پژوهش نشان داد که بین سبکهای حل مسئلة مثبت (خلاقیت در حل مسئله، اعتماد به حل مسئله و گرایش به حل مسئله) با تابآوری رابطة مثبت معناداری وجود دارد.
علاوه بر این، نتایج پژوهش نشان داد بین سبکهای حل مسئلة منفی (درماندگی در حل مسئله، مهارگری در حل مسئله) با تابآوری رابطة منفی معناداری وجود دارد؛ یعنی افرادی که از سبکهای حل مسئلة منفی استفاده میکنند، تابآوری کمتری دارند.