چکیده:
یکی از مهمترین دغدغههای مسیحیان، همانند پیروان سایر ادیان بزرگ، این است که برای فهم مسائل ایمانی و شکلدادن به آموزههای اعتقادی، به چه منابعی باید رجوع کرد؟ بررسی آرا و آثار مسیحیان نشان میدهد آنان در تبیین و تثبیت آموزهها و تعالیم خویش، از چهار منبع کمک گرفتهاند: کتاب مقدس، سنت، عقل و تجربه. اما این منابع، نزد گروههای مختلف جایگاه یکسانی ندارند و میزان اعتبار و گسترة حجیت هر منبع، دیگر متفاوت است. بررسی الاهیات مسیحی نشان میدهد رابطه و نسبت هر منبع با انکشاف الهی، شاخصی است که جایگاه آن منبع را در نظام الاهیاتی ترسیم میکند. برای مثال، آنچه موجب شده است عموم مسیحیان کتاب مقدس را اصلیترین منبع الاهیات بدانند، اعتقاد آنان به رابطه خاص این کتاب با انکشاف الاهی است. اما در دوره مدرن و هنگامی که نقادی کتاب مقدس، صحت این کتاب را زیرسوال برد، برخی افراد، عقل و یا تجربه را اصلیترین منبع الاهیات مسیحی دانستند. این مقاله تلاش دارد با ارائه گزارشی از جایگاه و نقش هر منبع در الاهیات مسیحی، مبنا و گسترة حجیت هریک از این منابع را تبیین کند.
إحدی الهواجس الهامة للمسیحیین ولأتباع سائر الأدیان الکبری، معرفة المصادر التی یجب الرجوع إلیها لفهم مسائل الإیمان وصیاغة التعالیم الاعتقادیة؛ ولو تتبعنا آراء أتباع الدین المسیحی وقمنا بتحلیلها نستنتج أنهم اعتمدوا علی أربعة مصادر لبیان معتقداتهم وترسیخها فی تعالیمهم الدینیة، وهی: الکتاب المقدس والسنة والعقل والتجربة. والجدیر بالذکر هنا أن هذه المصادر لا تحظی بمکانة متکافئة لدی مختلف الفرق، لذا هناک تباین فی مدی اعتبارها ونطاق حجیة کل واحد منها، وعند دراسة وتحلیل اللاهوت المسیحی نجد أن تحدید العلاقة والنسبة بین کل مصدر وبین مدی الکشف الإلهی منوط بمکانة ذلک المصدر فی النظام اللاهوتی؛ فعلی سبیل المثال الأمر الذی جعل جمیع المسیحیین یعتبرون الکتاب المقدس بأنه المصدر الأساسی للاهوت، هو اعتقادهم بوجود ارتباط خاص بینه وبین الکشف الإلهی، ولکن أثیرت الکثیر من الشکوک حول هذا الکتاب بعد رواج ظاهرة نقده فی العصر الحدیث، ومن هذا المنطلق أکد البعض علی أن العقل أو التجربة هما المصدر الأساسی للاهوت المسیحی.
ذکر الباحثان فی هذه المقالة تقریرا وضحا فیه مکانة کل مصدر فی اللاهوت المسیحی، کذلک تحدثا عن سعة نطاقه ومدی حجیته.
One of the questions which have been the special of Christian as well as the followers of the other religions is what reference source should be used to understand the idea of faith and formulate theological teachings? An investigation into Christian's works shows that they use four sources to expound and establish their doctrines and teachings، the Bible، tradition، intellect and experience. But theses reference sources do not have the same status among the different groups، and the degree of the credibility and authority of each source is different. A study of Christian theology shows that the position of each in theological system is determined by the relationship of that source with divine illumination. For instance، Christian's belief that there is a special relationship between the Bible and divine illumination has led them to have this holy book as the main source of theology. But، in modern time the Bible is open to criticism and its authority is questioned and so some people consider intellect or experience as the main source of Christian theology. Presenting an account of the position and role of these sources in Christian theology، this paper seeks to explain the basis and scope the authority of these sources.
خلاصه ماشینی:
"com دریافت: 11/02/1396 ـ پذیرش: 15/07/1396 چکیده یکی از مهمترین دغدغههای مسیحیان، همانند پیروان سایر ادیان بزرگ، این است که برای فهم مسائل ایمانی و شکلدادن به آموزههای اعتقادی، به چه منابعی باید رجوع کرد؟ بررسی آرا و آثار مسیحیان نشان میدهد آنان در تبیین و تثبیت آموزهها و تعالیم خویش، از چهار منبع کمک گرفتهاند: کتاب مقدس، سنت، عقل و تجربه.
مقدمه گرچه معنای لغوی واژة «الاهیات»(theology) «سخن گفتن از خدا» است، اما در مسیحیت، این واژه صرفا به بحثهای ناظر به خداوند محدود نیست و شامل همة مباحث دینی میشود؛ یعنی علاوه بر مباحث مربوط به وجود و ماهیت خدا، سایر مباحث دینی، مانند مشیت الاهی از زمان سقوط آدم، نقش مسیح در نجات انسان و حتی مباحث مربوط به اخلاق و مناسک نیز همگی ذیل الاهیات قرار میگیرند(لیوینگستون و دیگران، 2013، ص 559؛ پازوکی، 1374).
این نمونهها نشان میدهد، حتی کسانی که حجیت ذاتی و درونی کتاب مقدس را انکار میکنند، نیز به نحوی برای آن حجیت قائل میشوند؛ زیرا اگر بخواهند عنوان مسیحی بر آنان و سخنانشان صدق کند، باید باورها و سخنان خود را به کتاب مقدس، بهعنوان مهمترین منبع الاهیات مسیحی، مستند کنند(مکدونالد، 2001، ص 154).
نگاهی به مباحث الهیدانان مسیحی نشان میدهد که مبنای حجیت این چهار منبع، نزد هر کس که به آنها استناد کرده است، قدرت آن منبع در دسترسی به انکشاف الاهی است؛ یعنی هرگاه یک الهیدان، یکی از این چهار منبع را راهی برای شناخت خدا و خواستههای او تشخیص بدهد، آن منبع را در ساخت الاهیات خود به کار خواهد گرفت."