چکیده:
رفتار زوجین با یکدیگر از مهمترین عوامل سرنوشتساز در کیفیت زناشویی است.
هدف این پژوهش تبیین ابعاد رابطة رفتاری زوجین با استفاده از منابع اسلامی و بررسی
برازش مدل پیشنهادی حاصل از آن بوده است. جامعة آماری این پژوهش را والدین
دانشجویان بومی دانشگاه اصفهان در سال ۹۱-۹۲ تشکیل دادند که نمونة ۱۵۰ نفری
پژوهش با روش نمونهگیری طبقهای از بین آنها انتخاب شد. روش تحقیق در این پژوهش
توصیفی (کیفی) و همبستگی (مدلسازی معادلات ساختاری) بوده و پرسشنامة سبک
زندگی زوجی اسلامی بهعنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافتههای پژوهش
در بخش توصیفی نشان داد توصیههای فراوانی در قرآن و روایات معصومین در زمینة
خانواده وجود دارد که از مهمترین آنها در بعد ارتباط رفتاری با همسر,ء میتوان به
انعطافپذیری و عدم تکیّرء رفتار مسئولانه» رازداری» قدردانی» آراستگی» خوشرویی؛
کنترل خشم» گفتار نیکو و وقتگذرانی مشترک اشاره کرد. یافتههای مدلسازی با
معادلات ساختاری نشان داد مدل اصلاحشدة رابطة رفتاری زوجین با رویکرد اسلامی
دارای برازش کلی بوده و سه شاخص کلی برازش مطلق» تطبیقی و مقتصد این
مدل مقادیر مقبولی داشتند.
خلاصه ماشینی:
دین بهعنوان نظام اعتقادی سازمانیافته همراه با مجموعهای از آیینها و اعمال تعریف شدهای است که تعیینکنندة شیوة پاسخدهی افراد به تجارب زندگی است (زولینگ 2 و همکاران، 2006: ص 255)؛ ازاینرو، در این پژوهش با تکیه بر آیات قرآن کریم و احادیث و روایات معصومین دربارة کیفیت روابط همسران، به بحث و روشنسازی چگونگی ارتباط سالم و رشدیافته پرداخته و سعی شده است مدلی از رابطة رفتاری زوجین با استفاده از منابع دینی و فرهنگی ارائه شود.
چنانچه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله میفرمودند: «بهترین شما کسی است که برای خانوادة خود بهترین است و من بهترین افراد برای خانوادهام هستم» 3 (صدوق، 1413 ق: ج3، ص 555) و امام صادق علیهالسلام میفرماید: «خداوند رحمت کند بندهای را که رابطة بین خود و خانوادهاش را نیکو گرداند» 4 (حر عاملی، 1104 ق: ج 4، ص 115).
پیامبر اکرم صلی الله علیه واله میفرماید: «کسی که بار زندگی خود را بر دوش مردم بیندازد مورد لعن است» 5 (مجلسی، 1403ق: ج 77: ص 142)؛ بنابراین، زوجین علاوهبر مسئولیتهای شخصی (درقبال نعمتهای خداوند و کارهای نیک و بد خود) دربارة خانواده و جامعه نیز مسئولیتهایی دارند که اول باید به آن شناخت پیدا کنند و سپس «و إذا طلقتم النساء فبلغن أجلهن فأمسکوهن بمعروف أو سرحوهن بمعروف و لا تمسکوهن ضرارا لتعتدوا و من یفعل ذلک فقد ظلم نفسه و لا تتخذوا آیات الله هزوا و اذکروا نعمت الله علیکم و ما أنزل علیکم من الکتاب و الحکمة یعظکم به و اتقوا الله و اعلموا أن الله بکل شیء علیم».