چکیده:
تمرکز نامعقول و نا متناسب امکانات در عرصه های زیستی، توسعه ی اقتصادی – اجتماعی نابرابر نواحی جغرافیایی را در پی خواهد داشت. موضوعی که بازتاب آن را در چشم انداز جغرافیایی شهرها و رشد ناهمگون آنها نیز می توان یافت. فرآیند چنین روندی شبکه شهری را در عملکرد خود نامتعادل ساخته است. برای ایجاد تعادل و به منظور شکل دادن فضاهای مناسب و همگون بحث برنامهریزی منطقه ای، شناخت نابرابری های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نواحی مختلف می باشد. هدف این تحقیق نیز شناسایی الگوی فعلی توزیع فضایی توسعه آموزشی در شهرستان های استان کرمان می باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از لحاظ روش بررسی، توصیفی- تحلیلی می باشد. داده ها ی تحقیق از سالنامه آماری استان کرمان در سال 1390 گرداوری شده و به وسیله نرم افزارهای EXCEL، GIS، و همچنین روش ها ی TOPSIS، VIKOR، SAW و با استفاده از روش کپ لند نتایج سه مدل با هم ترکیب شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد، که توزیع فضایی توسعه آموزشی در سطح شهرستانهای استان کرمان بسیار نابرابر بوده و در تضاد کامل با عدالت فضایی می باشد. این نابرابری در دو سطح جغرافیایی و جمعیتی روی داده است. در بعد جغرافیایی اغلب شهرستان های توسعه یافته از نظر آموزشی در شمال استان واقع شده اند. در سطح جمعیتی نیز شهرستان هایی به توسعه آموزشی بیشتری رسیده اند که از جمعیت بیشتری برخوردارند.
Unreasonable and disproportionate focus in the areas of biological resources، economic development - socially unequal geographical areas will follow. Something that is reflected in their diverse geographical landscape and urban growth can be found. The urban network in such a process is unbalanced performance. To create balance and to shape adequate and homogeneous spaces discuss regional planning، economic inequality of knowledge، social and cultural areas are different. The aim of this study was to identify the current model of the spatial distribution of educational development in the city of Kerman province. The research is applied and the method of cross-examination. The research data were collected from the Statistical Yearbook of Kerman province in 1390، And by software، EXCEL، GIS، and also methods TOPSIS، VIKOR، SAW and using the results of three models are combined Kaplan. The results show that the spatial distribution of educational development in the province of Kerman has been very uneven and is in stark contrast to the space justice. This inequality has occurred in the geographical area and population. Longitude most developed city in the north of the province are located. The population of the city has been the development of further training that have more population.
خلاصه ماشینی:
زنگیآبادی، علیزاده و احمدیان (1390 ) در پژوهشی به بررسی و تحلیل درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان آذربایجان شرقی با استفاده از مدلهای تاپسیس و AHP بر اساس 8 شاخص بهداشتی-درمانی با روش توصیفی و تحلیلی پرداختند، نتایج این پژوهش نشان میدهد که شهرستان تبریز با توجه به اینکه مرکز اداری - سیاسی استان میباشد از لحاظ شاخصهای بهداشتی- درمانی در رتبه نخست قرار گرفته است.
توسعه پایدار، نوعی از توسعه شهری است که فقط به عدالت و تعادل محیطی محدود نمی شود، بلکه لازمه آن پایداری اجتماعی - اقتصادی، خدمات رسانی و عدالت اجتماعی است Dalir & Maleky, 2002)) با توجه به اینکه هدف اصلی توسعه، از میان برداشتن تمام نابرابریهای اجتماع است، مناسبترین مفهوم برای توسعه، رشد همراه باعدالت اجتماعی میباشد, 2000) Hadder) وقتی از نابرابریهای اجتماعی سخن گفته میشود، نه تنها باید به عدالت محیطی توجه داشت بلکه باید ارتباط آن را با جنبههای توسعه فرهنگی و اجتماعی مدنظر قرار داد United Nations, 2006) ) توسعه آموزشی، با توسعه اقتصادی همراه است بنابراین، بدون توسعه اقتصادی، توسعه آموزشی اتفاق نمیافتد یا بالعکس.
روش پژوهش تحقیق حاضر از نوع کاربردی، روش جمعآوری اطلاعات اسنادی و روش مطالعه و بررسی با توجه به اهداف مورد نظر، موضوع و ماهیت تحقیق اسنادی - تحلیلی میباشد و سعی دارد تا در چارچوب مفاهیم و تکنیکهای موجود و با اتکاء به بررسی، شناخت و تجزیه و تحلیل وضعیت برخورداری شهرستانهای استان کرمان در بخش آموزشی را در ارتباط با موقعیت و شرایط محیطی با استفاده از مدلهای VIKOR،TOPSIS، SAW، تبیین و تحلیل قرار نماید.