چکیده:
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی روان درمانی وجودی ملهم از اندیشه مولانا، در درمان افسردگی و افزایش سطح تحول من به انجام رسید.
روش: طرح تحقیق، کمی؛ روش تحقیق، آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان مراجعه کننده به مراکز بهداشت روان دانشگاههای شهر تهران در تابستان و پاییز سال 1391 تشکیل دادند. سن این دانشجویان 31-21 سال و سطح تحصیلات آنان در دامنه سال چهارم کارشناسی تا پایان کارشناسی ارشد بود. در این تحقیق، روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به کار گرفته شد.
یافته ها: نتایج آزمونهای کوواریانس و t مستقل نشان داد که درمان پیشنهادی در کاهش افسردگی و افزایش سطح تحول «من» درمان جویان موثر بوده است.
نتیجه گیری: یافته های تحقیق، اثربخشی درمان پیشنهادی را در کاهش افسردگی و افزایش سطح تحول «من» افراد به تایید می رساند. این نتیجه، از سویی با توجه به لزوم دستیابی به یک روش توانا برای درمان اختلالات روان و از سوی دیگر، با توجه به اهمیت و تغییرناپذیری طول عمری سطح تحول شخصیت و ضرورت اکتشاف روشی جهت ارتقای آن و از همه مهم تر، لزوم دستیابی به درمانی ملهم از معارف اسلامی- ایرانی برای حل و فصل موضوعات روان شناختی، حائز اهمیت است.
Objectives: The main purpose of the present study is to establish a theoretical framework for existential psychotherapy and develop an existential psychotherapy package on the basis of Mowlana’s (rumi) thoughts. It also aims at evaluating the effectiveness of the therapy proposed in decreasing depression and improving the ego development level. The study design consisted of two distinct qualitative and quantitative parts.
Method: The methodology applied for the quantitative part was pretest-posttest with control group. The statistical population was clients of mental health centers of the universities located at Tehran over summer and autumn 2010. Of this، 32 students were randomly selected to participate in the study. The experimental group was treated with the therapy proposed while the control group did not receive any treatment.
Results: According to the statistical analyses (co-variance and t-test)، the therapy proposed was found to be effective in decreasing depression as well as increasing the ego development level among the participants.
Conclusion: This finding is of great importance due to the high prevalence of depression in most of the societies and the necessity of its treatment by an efficient method as well as the importance of ego development level and the need for reaching a method for its improvement. Therefore، it can be concluded that in addition to opening new directions in different fields of psychology، including religion psychology، personality psychology، and psychopathology، this work can be considered as a multidisciplinary study which bridges the three fields of psychology mentioned.
خلاصه ماشینی:
یافتهها: نتایج آزمونهای کوواریانس و t مستقل نشان داد که درمان پیشنهادی در کاهش افسردگی و افزایش سطح تحول «من» درمانجویان مؤثر بوده است.
این نتیجه، از سویی با توجه به لزوم دستیابی به یک روش توانا برای درمان اختلالات روان و از سوی دیگر، با توجه به اهمیت و تغییرناپذیری طول عمری سطح تحول شخصیت و ضرورت اکتشاف روشی جهت ارتقای آن و از همه مهمتر، لزوم دستیابی به درمانی ملهم از معارف اسلامی- ایرانی برای حل و فصل موضوعات روانشناختی، حائز اهمیت است.
نگارندگان، نابسندگی نسبی رویکردهای نظری در درک انسان و به تبع آن، کاستی نسبی درمانهای برآمده از آن را از جمله مهمترین علل این پدیده دانسته، در مطالعات پیشین خود به تدوین درمان جدیدی در حوزۀ درمان وجودی بر اساس اندیشۀ جلالالدین محمد مولوی پرداختهاند.
در پی درک این ضرورت، بنابر دلایل چندی که به برخی از آنها در ذیل اشاره میشود، افسردگی به عنوان اختلال مورد درمان انتخاب شده است: 1.
آیا کاربرد رواندرمانی ملهم از اندیشۀ مولانا در درمان افسردگی مؤثر است؟ از جمله پیامدهای خاص درمانهای توانمند، علاوه بر درمان اختلالات، ارتقای سطح تحول شخصیت است.
آیا کاربرد رواندرمانی ملهم از اندیشۀ مولانا بر افزایش سطح تحول من مؤثر است؟ با توجه به آنچه بیان شد، دو فرضیۀ ذیل در این تحقیق مورد بررسی میباشند: فرضیۀ 1) کاربرد رواندرمانی وجودی ملهم از اندیشۀ مولانا بر کاهش میزان افسردگی مراجعان به مراکز بهداشت روان، مؤثر است.
فرضیۀ 2) کاربرد رواندرمانی وجودی ملهم از اندیشۀ مولانا بر افزایش سطح تحول من مراجعان به مراکز بهداشت روان مؤثر است.