چکیده:
هدف: این نوشته تکاپویی است در شناسایی و شناساندن روش آموزش با رویکرد کرامت انسانی از دیدگاه متون وآثار اسلامی.
روش: روش مقاله، تحلیل اسنادی است که با رجوع به متون اسلامی و آثار دانشمندان مسلمان تحقیق شده است.
یافته ها: آموزش، یک رفتار دارای تاثیر مثبت یا منفی است؛ لذا نیازمند اخلاق است. اخلاق آموزش مفاهیم دینی، هدف، جهت و ابزار و منابع آن، با توجه به منابع اصلی معرفت دینی و لحاظ انسان با تعریف دین که مورد تکریم آفریدگاراست، حاصل می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که آموزش و انتقال مفاهیم با مهربانی، صداقت، آزادی و به دور از هر گونه اکراه و اجبار، توسط افراد متخصص و خیرخواه، در زمان و مکان مناسب، سازگار با اصل کرامت و شرافت انسان و تقدس آموزش، موجب تعالی انسان در جهت نزدیکی به هدف خلقت و خداگونگی انسان می شود.
نتیجه گیری: هر حوزه علمی، هندسه معرفتی خاص خود را دارد که برای دسترسی به هدف، باید آن را رعایت کند. از جمله نیازمندی های هر رشته علمی، تبیین هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی آن است. تبیین موضوعات سه گانه مذکور، به بیان هدف، ابزار، منابع و معیارهای آموزش با رویکرد کرامت انسانی کمک جدی و اساسی می کند.
Objectives: The present survey attempts to study and analysis the education methods based on human nobility approach from viewpoint of Islamic texts.
Method: The method of the article is analysis of documents and reference to Islamic texts.
Results: The results of the research indicate teaching the religious concepts should be under supervision of experts in this field and in a kind، free and comfortable atmosphere.
Conclusion: The authors of the research conclude the needs of a scientific course in three branches of ontology، epistemology and methodology. Analyzing the three mentioned subjects including human nobility approach will conclude in proper aim، tools، recourses and educational criteria.
خلاصه ماشینی:
اخلاق آموزش مفاهیم دینی، هدف، جهت و ابزار و منابع آن، با توجه به منابع اصلی معرفت دینی و لحاظ انسان با تعریف دین که مورد تکریم آفریدگاراست، حاصل میشود.
یافتههای پژوهش نشان میدهد که آموزش و انتقال مفاهیم با مهربانی، صداقت، آزادی و به دور از هر گونه اکراه و اجبار، توسط افراد متخصص و خیرخواه، در زمان و مکان مناسب، سازگار با اصل کرامت و شرافت انسان و تقدس آموزش، موجب تعالی انسان در جهت نزدیکی به هدف خلقت و خداگونگی انسان میشود.
2. معرفتشناسی اخلاق انتقال مفاهیم دینی در روششناسی علوم اسلامی، توجه به منابع اصلی معرفت در اسلام؛ یعنی قرآن و سنت و نیز توجه به نوعی ارزششناسی جمعگرایانه در مقابل فردگرایانه لازم است.
بنابر این، با رجوع دقیق به قرآن و سنت و منابع معرفتشناسی آن، که دارای ارزششناسیهای خاص خود است، میتوان به فهم و ارائة دقیقتری از علم اسلامی که راهگشای امت باشد، دسترسی پیدا کرد(فاروقی،1385، 31-30)به نظر فاروقی، «چنین روششناسیای میتواند از یافتهها و ابداعات روششناسی علم مدرن نیز استفاده کند.
بنابر این، در آموزش و انتقال مفاهیم باید به این نکته نیز توجه کنیم که انسانها ذاتا توان تشخیص خوب و بد را دارند.
در ادامه به برخی از معیارهای انتقال مفاهیم بر اساس کرامت انسانی اشاره میشود: یک) اعطایی بودن علم: علم را هدیة الهی بدانیم و باور داشته باشیم همان کس که عالم مطلق و معلم اول است، علم را به ما هدیه کرده و هم او انسان را خلق نموده و به او کرامت داده است.