چکیده:
هر یک از اقشار مختلف جامعه به سهم خود در تعیین سرنوشت کشور و رقم خوردن تحولات آن به ایفای نقش میپردازند. قشر روشنفکر نیز از جمله اقشار جامعه است و از این قاعدهی کلی مستثنا نیست. در ایران هم یکی از عناصر موثر در تاریخ سیاسی معاصر کشور، قشر روشنفکر است. نسل اول روشنفکران ایران به عنوان طلایهدار جریان روشنفکری کشور به تامل در مسئلهی انحطاط و عقبماندگی کشور پرداختند و چرایی این وضعیت را در قالب رابطهی قدرت دولت با جامعه، حدود قدرت دولت و بافت و ساخت قدرت تحلیل کردند. با توجه به این نکته، رسالت پژوهش حاضر، بیان مطالبات نسل اول روشنفکران ایرانی است و در پاسخ به این پرسش که مطالبهی اصلی نسل اول روشنفکران ایران در مورد ساخت قدرت سیاسی کشور چه بود، این فرضیه طرح و با روش کیفی تحلیلی-توصیفی و کتابخانهای-اسنادی بررسی و مشخص شد که خواستهی اصلی این روشنفکران، محدودیت قدرت سلطنت برای تامین حقوق مردم با حاکمیت قانون بود که در قالب نقد سلطنت مطلقهی استبدادی و حمایت از سلطنت معتدلهی مشروطه و حقوق مردم بیان میشد که از شاخصههای چارچوب نظام مفهومی لیبرالیزاسیون است و بر تحدید قدرت حکومت و تبدیل سلطنت مطلقه به سلطنت مشروطه برای تامین حقوق شهروندی مردم تاکید دارد.
Each of the different classes of society makes a role in determining the country`s destiny and the formation of transformations. The intellectual class is including society classes too، and this not except from the general rule. Also، in Iran، one of the most effective elements is the intellectual class. First generation intellectuals of Iran، as the vanguard of intellectual stream، started to thinking around country`s decline and cause of this situation analyzed in the form of relation of government`s power to society، restrictions of the government`s power and the power structure. According to this point، the aim of this study is expression of claims of first generation intellectuals of Iran and in response to question that what were the main claims of intellectuals? To considering the main demands of this intellectuals، regarding to the method of a qualitative and analysis-describe، we assume restrictions of Monarchy power for people`s rights along with constitutional State. This claims told in shape of criticism of autocratic absolute Monarchy and supporting constitutional Monarchy that is features of conceptual system of the liberalization. as we know، The liberalization insists on the restrictions of government`s power and the conversion of absolute Monarchy to Constitutionalism for people`s rights.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به این نکته ، رسالت پژوهش حاضر، بیان مطالبات نسل اول روشنفکران ایرانی است و در پاسخ به این پرسش که مطالبه ی اصلی نسل اول روشنفکران ایران در مورد ساخت قدرت سیاسی کشور چه بود، این فرضیه طرح و با روش کیفی تحلیلی-توصیفی و کتابخانه ای-اسنادی بررسی و مشخص شد که خواسته ی اصلی این روشنفکران ، محدودیت قدرت سلطنت برای تأمین حقوق مردم با حاکمیت قانون بود که در قالب نقد سلطنت مطلقه ی استبدادی و حمایت از سلطنت معتدله ی مشروطه و حقوق مردم بیان میشد که از شاخصه های چارچوب نظام مفهومی لیبرالیزاسیون است و بر تحدید قدرت حکومت و تبدیل سلطنت مطلقه به سلطنت مشروطه برای تأمین حقوق شهروندی مردم تأکید دارد.
رسالت این نوشتار، ایضاح نقش نسل اول روشنفکران ایران در تبیین تحدید ساخت قدرت سیاسی با استناد به آرای سه روشنفکر این عصر- میرزاملکم خان ، میرزاعبدالرحیم طالبوف و میرزافتحعلی آخوندزاده - در پرتو چارچوب مفهومی لیبرالیزاسیون است .
نتیجه گیری هدف این نوشتار، بررسی دغدغه و مطالبه ی اصلی نسل اول روشنفکران ایران در مورد ساخت قدرت سیاسی بود که مشخص شد این روشنفکران در وجه ی سلبی، به مبارزه ی فکری با استبداد به عنوان عامل انحطاط جامعه و مانع احیای ایران توجه نمودند و در وجه ی ایجابی، به مداقه ی مسأله در قالب مفاهیم حقوق طبیعی مردم ، ساخت قدرت ، سلطنت مطلقه و مشروطه در چارچوب نظری لیبرالیزاسیون پرداختند و حاکمیت قانون ، مشروطیت پارلمانی و حقوق شهروندی در قالب آزادیهای مدنی از جمله خواسته های این روشنفکران بود."