چکیده:
در پژوهش پیش رو، نقد و ارزیابی کتاب تراژدی سیاست قدرت های بزرگ اثر جان جی مرشایمر در دو سطح نقد شکلی و نقد محتوایی انجام می شود. در سطح نقد شکلی، کتاب از لحاظ چاپ، صفحه ارایی و اغلاط چاپی در وضعیت مناسبی است و در سطح محتوایی کتاب با روش اثبات گرایانه و قبول مفروضات واقع گرایانه نوشته شده است. نادیده انگاشتن مولفه های اقتصادی و فرهنگی سازنده روابط بین الملل و بی توجهی نسبت به ورود سایر بازیگران غیردولتی به تعاملات بین المللی از جمله کاستی های محتوایی کتاب حاضر است. در نقد محتوایی با رویکرد اسلامی تعارضات اخلاقی، ارزشی و اعتقادی دیدگاه اسلامی به روابط بین الملل نسبت به کتاب مذکور از جمله انتقادات رویکرد مذکور به نظریه واقع گرایی تهاجمی می تواند باشد. حمایت از پژوهشگران داخلی و توسعه فضای علمی نظریه پردازی در دو بعد حمایت علمی و مالی از طرح های پژوهشی از جمله راهکارهای پیشنهادی برای رسیدن به نقطه مطلوب در نظریه پردازی بومی و اسلامی است.
this research has been wrote the review and critic of John Mearsheimers book The Tragedy of Great Power Politics in two formative and essential level. In level of formative critic in perspective of publish، design pages and misprint is in suitable situation and in essential level the book has wrote in positive method with accept of presupposes of realism. Blink economic and culture elements that constructing international relations and disregard other non states actors and international interactions are others essential disvalue of the book. There are ethical and believe critics Islamic approach in essential level to offensive realism. Uphold of Iranian scholars and promote scientific condition of making theory in two scientific and finance dimensions are suggests solution for take place suite condition to Islamic and indigene making theory.
خلاصه ماشینی:
سوال مقاله این است که نقـاط قـوت و ضـعف کتـاب تـراژدی سیاست قدرت های بزرگ جان مرشایمر کدام اند و چگونه نظریه و کتاب مذکور می تواند به نظریه پردازی بومی - اسلامی روابط بین الملل در ایران کمک کنـد؟ فرضـیه مقالـه بـرای پاسخ ابتدایی به سوال پژوهشی این است که به نظر می رسد نقطـه قـوت کتـاب و نظریـه واقع گرایی تهاجمی در انسجام نظری مبتنی بر پذیرش مفروضات کلان واقع گرایی و ضعف آن در خلاء های نظری با نگاهی برون پارادایمی و کاستی هایی در تبیـین مـوارد تـاریخی باشد و نظریه و کتاب مذکور می تواند در کنار نقدهای نظری و ارزشی که در قالب رویکرد اسلامی به آن وارد آمده است الگویی موفق از نظریه ای منسجم ، کاربردپـذیر و تجربـی در روابط بین الملل برای نظریه پردازی بومی - اسلامی باشد.
در بخش دوم در ذیل بررسی و نقد محتـوایی کتـاب در قالـب نقـدهای نظری به واقع گرایی ، نقد به انسجام فصول ، نقد به انسجام نظـری کـه بـه سـه سـطح نقـد نظری ، نقد تحویزی و نقد اسلامی به اثر مذکور صورت می گیرد اشاراتی خواهیم داشت و در بخش سوم راهکارها و پیشنهادات پژوهشی را برای گسترده تر و منظم تـر کـردن دانـش بومی انتقادی و کاربردی روابط بین الملل به منظور تسهیل در ارایه نظریه ای جدیـد کـه بـا اصول اسلامی سنخیت داشته باشد نکاتی را عنوان خواهیم نمود.
روزکرانس مستقیما برداشت مرشایمر از تاریخ را مورد نقد قرار می دهد و معتقـد اسـت کـه چـون او صرفا به جنگ و منازعه و دغدغه های امنیتی می اندیشد، تـاریخ را صـرفا از ایـن دریچـه تحلیل کرده در حالی که تحولات تاریخ صرفا نتیجه تلاش قدرتها برای بر هم زدن موازنـه به نفع خویش نیست ؛ بلکه محصول و برایند عوامل اقتصـادی و اجتمـاعی و تکنولوژیـک متنوعی است که بدون در نظر گرفتن انها نمی تـوان رفتارهـا و عملکردهـای دولتهـا را بـه عنوان مهمترین کنشگران روابط بین الملل درک کرد.