چکیده:
هدف این پژوهش، بررسی رابطه بخشودگی و معنا در زندگی، با بهزیستی روان شناختی و رضایت از زندگی در دانشجویان است. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی با کاربرد رگرسیون در پیش بینی متغیرها است. جامعه آماری کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی 94-1393 بودند. 270 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده و به پرسش نامه های رضایت از زندگی داینر، بهزیستی روان شناختی ریف، معنای زندگی استیگر و همکاران و بخشودگی احتشام زاده و همکاران پاسخ دادند. داده ها توسط ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بخشودگی و معنای زندگی، دارای ارتباط مثبت و معنادار با بهزیستی روان شناختی و رضایت از زندگی می باشند، همچنین درک واقع بینانه از مولفه های بخشودگی و معنای زندگی، قادر به پیش بینی بهزیستی روان شناختی و رضایت زندگی، به عنوان متغیرهای ملاک در این پژوهش می باشند. نتایج این پژوهش، از نقش بخشودگی و معنا در زندگی، به عنوان عاملی تاثیرگذار در پیش بینی بهزیستی روان شناختی و رضایت از زندگی در دانشجویان حمایت می کند.
The purpose of this study was to investigate the relationship between forgiveness and meaning in life with psychological well-being and satisfaction with life among university students. The research method was descriptive-correlational and regression was used for predicting variables. The statistical population included all the students in Mohaghegh Ardebili University in the academic year 1393-1394. 270 subjects، who were selected as the sample ، responded to Diener's satisfaction with life scale، Reif’s psychological well-being scale، Steger et al’s t meaning in life questtionnaaire ، and forgiveness scale of Ehteshamzadeh et al. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient، multiple regression and variance analysis. Findings showed that forgiveness and meaning of life have a positive and significant relationship with psychological well-being and satisfaction with life .Moreover، realistic understanding of the components of forgiveness and meaning of life can predict psychological well-being and satisfaction with life as the key variables in this research. The results of this research support the role of forgiveness and meaning in life as an effective factor in predicting psychological well-being and satisfaction with life among university students.
خلاصه ماشینی:
com دریافت: 08/12/1394 - پذیرش: 28/05/1395 چکیده هدف این پژوهش، بررسی رابطة بخشودگی و معنا در زندگی، با بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در دانشجویان است.
نتایج این پژوهش، از نقش بخشودگی و معنا در زندگی، بهعنوان عاملی تأثیرگذار در پیشبینی بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در دانشجویان حمایت میکند.
رضایت از زندگی، مفهومی ذهنی برای فرد است که به همراه عاطفة مثبت و عاطفة منفی، سه جزء اساسی بهزیستی ذهنی را تشکیل داده، به ارزیابیهای شناختی فرد از زندگی خود اشاره میکند (داینر (Diner) و همکاران، ۲۰۰۳؛ ون اوتوگم و ورهافستادت (Van Ootegem & Verhofstadt) 2016).
همچنین، یافتههای پژوهشی نشان داده است که بخشودگی با دو جنبه از سلامت روانی، یعنی بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی رابطه دارد (مککالوگ و ورثینگتون (Worthington)، 1995؛ زندیپور و یادگاری، ۱۳۸۶؛ وای و ییپ (Wai & Yip)، ۲۰۰۹؛ وب (Webb) و همکاران، 2013).
بنابراین، فرضیه اصلی این پژوهش، این است که بخشودگی و معنا در زندگی، میتواند بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی را در دانشجویان پیشبینی کند.
معنا به زندگی، با فراخواندن اهداف ارزشمند شخصی و اجتماعی در کنار ادراک توانایی برای تعقیب این اهداف است که زمینه را برای افزایش احساس خودارزشمندی و عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی در فرد فراهم میکند که این مهم، مقدمهای در افزایش بهزیستی و رضایت از زندگی در افراد میباشد.
به طور خلاصه، یافتههای این پژوهش، نشان داد که بخشش و معنای زندگی، میتواند بر بهزیستی روانشناختی و رضایت از زندگی در دانشجویان تأثیرگذار باشد.