چکیده:
مسئله تغییر اقلیم، یکی از موضوعات داغ می باشد که در دهه های اخیر مورد توجه رسانه ها و محققان بوده است. تغییر اقلیم به آهستگی در همه جهان در حال گسترش و بر پارامترهای مرتبط اثرگذار می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات گرمایش جهانی بر حداقل دمای ایران انجام شده است. داده های مورد استفاده در این تحقیق، حداقل دمای روزانه مربوط به 47 ایستگاه سینوپتیک در دوره 1961-1990 می باشد. جهت بررسی اثر گرمایش جهانی، با استفاده از مدل SDSM خروجی مدل HADCM3 برای دوره 2015-2045 تحت دو سناریوی A2 و B2 ریزمقیاس نمایی شده است. نتایج این تحقیق نشان داد، با توجه به ارتباط بین متغیرهای پیش بینی شونده و پیش بینی کننده، مدل ایجاد شده بین ابن متغبرها به طور نسبی قادر به تولید داده های اقلیمی برای دوره آینده می باشد. مقدار همبستگی(r) بین داده های مشاهداتی و داده-های تولید شده در دوره 1976-1990 در حدود 95/ می باشد. همچنین نتایح آزمون واریانس و میانگین نشانگر تشابه نسبی داده های تولید شده و مشاهداتی است. در نهایت خروجی مدل بیانگر افزایش حداقل دمای ایران طی دوره 2015-2045 در ایران است که میزان افزایش دما نسبت به دوره مشاهداتی طبق سناریوی A2 و B2 به ترتیب حدود 8/ و 5/ می باشد. از نظر ایستگاهی نیز تغییرات دما دارای تفاوت می باشد.
خلاصه ماشینی:
دادهها و روششناسی در این تحقیق جهت ریز مقیاسنمایی خروجی های (GCM) و شبیه سازی دادههای حداقل دما از مدل SDSM استفاده شده است .
دادههای مشاهداتی نیز مربوط به حداقل دمای روزانه ٤٧ ایستگاه سینوپتیک کشور(دوره ١٩٦١- ١٩٩٠ به عنوان دوره پایه ) می باشد که مشخصات و موقعیت آنها در شکل ١ ارائه شده است .
(رجوع شود به تصویر صفحه) با توجه به اینکه افزایش دمای جهانی به گازهای گلخانه ای و به خصوص دیاکسیدکربن موجود در جو نسبت داده شده است ، در این بخش میزان ارتباط کمینه دمای ایستگاههای مورد مطالعه با مقادیر ثبت شده دیاکسیدکربن جو مورد بررسی قرار می گیرد.
بررسی ها نشان می دهد همسو با افزایش میزان دیاکسیدکربن جو، کمینه دمای ایستگاههای مورد مطالعه نیز یک روند مثبت را تجربه کرده است (شکل ٣).
در این رابطه مقدار r که بیانگر همبستگی بین غلظت دیاکسیدکربن و حداقل دمای ایستگاههای مورد مطالعه است ، حدود ٨/ می باشد (شکل ٤).
(رجوع شود به تصویر صفحه) با توجه به آنالیزهای آماری و نتایج ریز مقیاس نمایی دادههای مدل HADCM٣ میانگین دمای حداقل در تمامی ایستگاههای مورد مطالعه ایران در دهه ٢٠١٥- ٢٠٤٥ با افزایش مواجه می باشد.
شکل ٦ تغییرات و شکل ٧ مقادیر کمینه دمای ایستگاههای مورد مطالعه را برای دهه ٢٠١٥-٢٠٤٥ نسبت به دوره مشاهداتی نشان می دهد.
(رجوع شود به تصویر صفحه) بر اساس نتایج مدل، حداقل دمای ماهانه در ایستگاههای مورد مطالعه با یک افزایش در دوره شبیه سازی شده مواجه می باشد.