چکیده:
در پژوهش حاضر، هدف اصلی تعیین دارابودن بستر لازم، جهت استقرار فعالیتهای کشاورزی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی می باشد. با توجه به شرایط خاص اقلیمی، مکانی و پتانسیل های منتج از این شرایط در استان مازندران، فعالیت های کشاورزی از مهم ترین فعالیتهای در حال انجام در این استان به شمار می رود. هرکدام از شهرستانها، شرایط مناسب یا نامناسب را در پذیرش فعالیتهای مرتبط با بخش کشاورزی دارا هستند که تعیین سطح و رتبه توان آنها، مرجع مهمی برای توزیع خدمات و فعالیتهای مرتبط با کشاورزی در پهنه سرزمین است. بدین منظور، به تعیین شاخص های دخیل ودر دسترس در انجام فعالیت های کشاورزی پرداخته شده است. سپس توان شهرستان های استان در پذیرش فعالیتهای زراعت به عنوان یکی از زیر بخش های کشاورزی براساس شاخص های معین، مشخص شد و تناقضات موجود در بهره برداری از زمین و شدت استفاده از آن در بخش کشاورزی تعیین گردید.
خلاصه ماشینی:
بنابراین مسأله اساسی در این پژوهش ، با توجه به توزیع فضایی نامناسب فعالیت ها، براساس توان کیفی و کمی زمین و نیروی انسانی و ساختار پشتیبان کشاورزی، سنجش و تعیین توان متناسب با ظرفیت زمین شهرستانهای استان مازندران در فعالیت زراعت با استفاده از شاخص های معین و پیش زمینه های لازم، جهت ظهور و بروز پایدار این فعالیتهاست .
موردپژوهی فعالیت زراعت در شهرستانهای استان مازندران (رجوع شود به تصویر صفحه) تعیین فعالیت های مناسب و توان پذیرش هر منطقه از فعالیتی مشخص ، نیازمند شناسایی زمینه ها و شاخص های معینی است .
گام دوم: عرصه های سنجش فعالیت پذیری در قالب چهار بخش کیفیت بهرهبرداری، کمیت بهرهبرداری، ساختار پشتیبان و انطباق راهبردی دسته بندی شده است که مفاهیم مذکور به شرح ذیل می باشد: - کیفیت بهرهبرداری: قابلیت ها و توانایی هر شهرستان است که جنس آن از وضع موجود نیست و به طورکلی بدون درنظر گرفتن فعالیت های جاری موجود، پتانسیل های هر فعالیت را بررسی می کند و شاخص های کیفی مرتبط با فعالیت ها در این قالب قرار می گیرند.
گام سوم: معیارها و شاخص های سنجش فعالیت پذیری به تفکیک زیربخش ها، براساس منابع تعیین شده و اسناد سطح ملی ، منطقه ای و محلی بدست می دهد که در نهایت ، در قالب عرصه های سنجش دسته بندی شده است .
(رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) تلفیق نهایی زیرمعیارهای استفاده شده جهت سطح بندی شهرستانهای استان، حاصل وزندهی به این زیرمعیارها با توجه به نظرات کارشناسی محققین و اتخاذ نظر کارشناسان و برنامه ریزان منطقه ای و کشاورزی می باشد.