چکیده:
انتخاب سبد سرمایه گذاری همواره یکی از مباحث مهم در حوزه مدیریت سرمایه گذاری بوده که در رابطه بانحوه تخصیص سرمایه یک سرمایه گذار به دارایی های مختلف و تشکیل یک پرتفوی کارا بحث می کند کههرچه مفروضات و شرایط مدل سازی جهت انتخاب و بهینه سازی سبد سرمایه گذاری به شرایط دنیای واقعینزدیک تر باشد، نتایج حاصل از آن بیشتر قابل اتکا خواهد بود. در نظر گرفتن افق تک دوره ای برایسرمایه گذاری چندان واقعی نبوده و بیشتر سرمایه گذاران برای بیش از یک دوره اقدام به سرمایه گذاریمی کنند که سرمایه گذار بتواند موقعیت خود را در طول زمان مورد بازنگری قرار دهد. همچنین در دنیایواقعی داده ها و پارامترها همواره با عدم قطعیت مواجه هستند. بنابراین توسعه مدل های بهینه سازی سبدسرمایه گذاری چنددوره ای یک نیاز اساسی می باشد که در این پژوهش علاوه بر در نظر گرفتن افقچنددوره ای و هزینه معاملاتی، از قدرمطلق انحراف از میانگین به عنوان سنجه ریسک استفاده شده ومحدودیت های نقدینگی، کاردینالیتی، آستانه و کلاس نیز در مدل لحاظ گردیده و همچنین عدم قطعیتداده ها نیز با استفاده از ابزار درخت سناریو مدل سازی شده است. در ادامه پس از مدل سازی، به منظور حل اینمدل از روش برنامه ریزی پویا استفاده شده و سرانجام کارایی مدل با استفاده از داده های 0 سهم از بورس اوراقبهادار تهران مربوط به سال های 1975 تا 1974 آزمون شده است. در بهینه سازی مدل ارائه شده در این پژوهش،تأثیر عواملی نظیر حدود تعیین شده برای متغیرهای تصمیم و نیز تعداد دارایی های موجود در پرتفوی، موردبررسی قرار گرفته و نتایج حاصل گویای آن است که مدل ارائه شده دارای عملکرد مناسبی بوده و نتایجحاصل از آن با تئوری موضوع کاملاً سازگاری دارد.
خلاصه ماشینی:
بنابراین توسعه مدلهای بهینهسازی سبد سرمایهگذاری چنددورهای یک نیاز اساسی میباشد که در این پژوهش علاوه بر در نظر گرفتن افق چنددورهای و هزینه معاملاتی، از قدرمطلق انحراف از میانگین به عنوان سنجه ریسک استفاده شده و محدودیتهای نقدینگی، کاردینالیتی، آستانه و کلاس نیز در مدل لحاظ گردیده و همچنین عدم قطعیت دادهها نیز با استفاده از ابزار درخت سناریو مدلسازی شده است.
از این رو در ادامه مدلی تحت عنوان مدل بهینهسازی سبد سرمایهگذاری چنددورهای میانگین- قدرمطلق انحراف از میانگین با در نظر گرفتن هزینه معاملاتی را ارائه کرده و پس از مدلسازی آن، به حل این مدل با استفاده از روش برنامهریزی پویا پرداخته میشود.
از جمله تحقیقات اخیر در این زمینه میتوان به پژوهش لی و انجی(2000) اشاره کرد که آنها یک راه حل بهینه تحلیلی<FootNote No="8" Text="- Analytical optimal solution"/> را برای مدل میانگین-واریانس در مسأله انتخاب پرتفوی چنددورهای ارائه کردند.
در جدول 2 نتایج حاصل از بهینهسازی مدل به منظور بررسی تأثیر حدود در نظر گرفته شده برای متغیرهای تصمیم مربوط به نسبت سرمایهگذاری در سبدی متشکل از 3 سهم ارائه گردیده است.
در ادامه به منظور نمایش تأثیر پارامتر K بر جواب بهینه سبد سرمایهگذاری چنددورهای، مدل بهینهسازی (3) را به ازای مقادیر مختلف K و به کمک روش برنامهریزی پویای پیشرو حل کرده و نتایج آن در جدول 3 ارائه شده است.
به منظور تحقق همزمان مطلوبیتهای سرمایهگذاران که عبارت از بیشینهسازی ثروت و کمینهسازی ریسک در یک موقعیت سرمایهگذاری مشخص میباشد، در این پژوهش، مدل بهینهسازی سبد سرمایهگذاری چنددورهای به صورت چندهدفه پیشنهاد شده و مورد بررسی قرار گرفته است.