چکیده:
مشارکت زنان در توسعه ی سیاسی، شاخص مهمی در فرایند توسعه ی پایدار جامعه محسوب میشود. از
آنجا که توسعهی سیاسی درگرو مشارکت عمومی و فراگیر همهی جامعه است و با توجه به اینکه نیمی از
جمعیت را از زنان تشکیل میدهند، مشارکت زنان در فعالیت های سیاسی یک ضرورت است، به نحوی
که میتوان گفت اگر زنان در حوزه سیاسی، اقلیتی به شمارآیند، دموکراسی ناتمام است (زنجانی زاده،
٩٢ ). باتوجه به این ضرورت مقالهی حاضرتلاش کرده است تابه تشریح یکی از جنبههای مشارکت سیاسی
زنان، براساس یک تقسیم بندی از جیرینت پری ١، بپردازد که براساس آن مشارکت سیاسی ازسه جنبه آن
یعنی: شیوهی مشارکت – شدت مشارکت و کیفیت مشارکت مورد بررسی قرار میگیرد وکمیت وکیفیت
(١٢٣/٤ ؛ آن به آزمون گذاشته میشود. (کیت نشر، ١٣٨٠
سوال اساسی تحقیق درپی آن است که بداند سهم مشارکت سیاسی زنان در دهههای اخیرکشور به چه
میزان بوده است و این مشارکت تا چه اندازه موفق به اثرگذاری در حوزههای مختلف شده است؟ محقق با
استفاده از برخی آمارهای منتشر شده در حوزهی مشارکت سیاسی زنان و همچنین بررسی تحلیلهای
پیرامون آن ها تلاش داشته اند تا به سوالات خود پاسخ دهند.
در نتیجه به این جمع بندی خواهیم رسید که با وجود رشد شاخصهای مشارکت زنان دربرخی از زمینه ها،
نسبت به سالهای گذشته، همچنان جایگاه مشارکت زنان در موقعیت مطلوب خود نیست و به رغم بالا
بودن آمار زنان تحصیلکرده در کشور، مشارکت سیاسی زنان از کیفیتی که انتظار آن میرود برخوردار
نشده و هنوز جایگاه خویش را در حوزهی تصمیم گیری های سیاسی نیافته است.
خلاصه ماشینی:
اما پس ازانقلاب اسلامي وباتوجه به مشارکت بالاي زنان درشکل گيري انقلاب و در عرصه هاي مختلف مبارزات سياسي، برخلاف انتظاري که مي رفت ، حضور زنان درمجلس چشمگير نبود، به طوري که در مجالس اول تا سوم ، تنها چهار نماينده وعمدتا ازتهران درمجلس حضور داشتند وجالب توجه اينکه برخورداري هرچهار نفر نماينده ي زن اين سه دوره ي قانون گذاري ازاقبال عمومي به واسطه ي رابطه ي سببي و نسبي آنها با رهبران سياسي کشور بود (ازغندي، همان ١٨٤) که همين مساله ميتواند نشان دهنده ي بي توجهي جامعه به لزوم فعاليت سياسي زنان دراين دوره باشد.
اما از مجلس چهارم به بعد شاهد تغييراتي هم در ترکيب جنسي وسني نمايندگان و هم در ارتباط با سطح تحصيلات آنها درمجلس بوديم ، تعداد نمايندگان زن دراين دوره ، از٤ نفربه ٩ نفر افزايش پيدا کرد که ٨ نفر ازآنها را چهره هاي جديد تشکيل ميدادند ونکته حائزاهميت آن هم اين بود که ، چهار نماينده از مجموع ٩ نماينده ي زن ، غيرتهراني بودند که اين مي تواند نشان دهنده ي شروع تحرک در فعاليت سياسي – اجتماعي زنان خارج ازپايتخت باشد.
از جمله فعاليت هاي جامعه ي زينب ، ميتوان به تصويب طرحي اشاره کرد که خواهان ايجاد سازوکار افزايش تعداد زنان درمجلس شوراي اسلامي شدند که البته هنوز سرانجامي براي اين طرح رقم نخورده است .