چکیده:
پژوهش حاضر رابطه احساس تمایل و تقصیر بر استرس، افسردگی و اضطراب افراد متقاضی طلاق در دادگاه های خانواده شهرهای اصفهان و اراک را بررسی می کند. نمونه این پژوهش شامل 237 نفر آزمودنی (147 زن و 89 مرد) است که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای به کار رفته در این پژوهش از پرسشنامه 21 سوالی DASS و پرسشنامه محقق ساخته سنجش تمایل و تقصیر در طلاق (آلفای کرونباخ آن ها 91/ 0 و60/ 0) استفاده شد. نتایج نشان داد رابطه معنا داری بین احساس تقصیر و تمایل به جدایی با اضطراب و افسردگی وجود دارد و مشخص شد زنانی که تمایل به جدایی داشته اند از افسردگی کمتری رنج می برند. داشتن فرزند و درآمد بیشتر و تحصیلات بالاتر با کاهش میزان استرس، افسردگی و اضطراب در بین افراد مراجعه کننده برای طلاق رابطه داشت.
خلاصه ماشینی:
کليدواژه ها: احساس تمايل و تقصير، طلاق، استرس، اضطراب، افسردگي مقدمه براساس اطلاعات مرکز آمار ايران، ميزان طلاق در سالهاي اخير رشد فزايندهاي داشته به طوري که اين رشد از سال ١٣٧٣ تا ١٣٧٥ به ترتيب به ٧/٢، ٧/٥، ٧/٩ درصد رسيده است (برنشتاين ، ١٣٧٧).
نيمرخ رواني زوجهاي ناراضي در آمون تشخيصي ٢–MMPI٥ نشان داده است که اين افراد از افسردگي ، عدم علاقه به زندگي و نگراني رنج مي برند؛ شوهران اين زوج ها احساس نگراني و اضطراب داشته و به آساني خود را سرزنش مي کنند؛ هم چنين طلاق گرفته ها اغلب از حمايت اجتماعي کمتري برخوردار مي باشند و بيشتر از نبود حمايت اجتماعي نگران هستند (گاهلر٦، ٢٠٠٦ ).
به عنوان مثال ظهيرالدين و خدايي فر (١٣٨٠) در تحقيقي در مورد مراجعين طلاق نشان دادند که ٣٨/٥ درصد از افراد مورد مطالعه از نابهنجاري شخصيتي در آزمون تشخيصي ٢–MMPI رنج مي برند، به طوري که ٤٠ درصد از زنان و ٣٥/٧٢ درصد از مردان مورد مطالعه حداقل در يک مقياس اين آزمون نمره بالاتري کسب کرده بودند.
جدول ٢: نتايج آزمون تي مستقل براي مقايسه ميزان استرس، افسردگي و اضطراب در زن و مرد (رجوع شود به تصویر صفحه) مقايسه زن و مرد در سه بازخورد عاطفي مرتبط با طلاق (تمايل ، تقصير و مقصر دانستن ديگران)، در آزمون تي (٠/٠٠≥ p ،٤/١٤٤ =t) نشان داد که تنها در تمايل به طلاق تفاوتهاي بين زن و مرد معنادارست ، بدين صورت که زنان از ميانگين بالاتري نسبت به مردان در تمايل به طلاق گرفتن برخوردارند.