چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه نقش پیش بینی کننده سبک های تربیتی والدین در چگونگی شکل گیری خودهای واقعی، ایده آل و بایدی و نیز فاصله بین خودهای واقعی با خودهای ایده آل و بایدی در دختران و پسران دانشجو طراحی و اجرا گردید. بدین منظور تعداد 263 نفر دانشجو (136 پسر و 127 دختر) به عنوان نمونه غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های روش تربیتی و مقیاس خودگسستگی (مقیاس اندازه گیری فاصله خودها) را تکمیل نمودند.
نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل های همبستگی نشان داد که بین نمرات انواع خودها و ابعاد محبت ـ طرد و کنترل ـ آزادی همبستگی معناداری وجود دارد. با استفاده از تحلیل رگرسیون نشان داده شد که سبک های تربیتی استبدادی و طردکننده در مقایسه با سایر سبک ها معتبرترین پیش بینی کننده ها برای انواع خودها و فاصله خودها می باشند، به نحوی که این پیش بینی با شکل گیری خودهای واقعی و ایده آل رابطه، منفی دارد. البته در پیش بینی شکل گیری خود بایدی با سبک تربیتی استبدادی جهت رابطه، مثبت و با سبک تربیتی طردکننده منفی می باشد. هم چنین سبک تربیتی استبدادی نقش پیش بینی کننده منفی در پیش بینی فاصله بین خودهـای واقعی و ایـده آل و نقش پیش بینی کننده مثبت برای پیش بینی فاصله خودهای واقعی و بایدی دارد. در تبیین نتایج بدست آمده به نقش کیفیت ارتباطات به خصوص ارتباطات نزدیک والد ـ فرزند و نیز نقش سبک های تربیتی والدین از طریق جامعه پذیری بر شکل گیری نظام خود و فاصله های مطلوب و نامطلوب بین انواع خودها اشاره شده است.
خلاصه ماشینی:
نقش سبک هاي تربيتي والدين در شکل گيري انواع خودها و فاصله بين آن ها در فرزندان The Role of Parenting Styles in Children Self Formation and Self-Discrepancy منصوره السادات صادقي .
Ebrahimi, Bsc فارغ التحصيل کارشناسي پرستاري، دانشگاه علوم پزشکي تهران، تهران چکيده : پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه نقش پيش بيني کنندهسبک هاي تربيتي والدين در چگونگي شکل گيري خودهاي واقعي ، ايدهآل و بايدي و نيز فاصله بين خودهاي واقعي با خودهاي ايدهآل و بايدي در دختران و پسران دانشجو طراحي و اجرا گرديد.
با استفاده از تحليل رگرسيون نشان داده شد که سبکهاي تربيتي استبدادي و طردکننده در مقايسه با ساير سبکها معتبرترين پيش بيني کنندهها براي انواع خودها و فاصله خودها مي باشند، به نحوي که اين پيش بيني با شکل گيري خودهاي واقعي و ايدهآل رابطه ، منفي دارد.
نتايج تحليل رگرسيون در جدول ٣ و شکل هاي ١ تا ٥ نشان داد سبکهاي تربيتي استبدادي و طردکننده والدين در مقايسه با ساير سبکهاي تربيتي معتبرترين پيش بيني کنندهها براي انواع خودها و فاصله خودها در فرزندان مي باشند، به نحوي که اين پيش بيني با شکل گيري خودهاي واقعي و ايدهآل رابطه منفي دارد.
از ديگر يافته هاي پژوهش حاضر با توجه به نتايج جدول ٣ و شکل ٥ نقش پيش بيني کننده منفي سبک تربيتي استبدادي والدين (با سهم واريانس ٠/٠٨ و ضريب رگرسيون ٠/١٤- ) در پيش بيني فاصله بين خودهاي واقعي و ايدهآل در فرزندان مي باشد.
The effect of self- guide discrepancies on emotional satisfaction as a function of parenting style, age, and gender.
Interpersonal significance of friendship and parent- child relations for the development of the adolescent self-portrait and the implications for psychological adjustment.