چکیده:
مطالعه حاضر در صدد است تا نقش کنترل های داخلی در زنجیره گزارشگری مالی را تبیین کرده و الگویی نوین در ارتباط با کنترل داخلی محیط گزارشگری مالی ارائه دهد. اهمیت کنترل های داخلی در ارتباط با پیاده سازی تدابیر حفاظتی و کنترلی است که جهت پیشگیری از وقوع هرگونه خطای عمدی و سهوی و کشف بموقع آن ها در فرآیند گزارشگری مالی وضع می شود. این مطالعه فرآیند گزارشگری مالی را یک فعالیت سه مرحله ای در نظر گرفته و اثرگذاری کنترل های داخلی را در هر یک از اجزای این فرایند مورد بررسی قرار می دهد.
خلاصه ماشینی:
در ایران سازمان بورس و اوراق بهادار در سال های اخیر این موضوع را در اولویت کاری خود قرار داده است و یکی از اقدامات انجام شده در خصوص استقرار هرچه بهتر راهبری شرکتی، دستورالعمل کنترل های داخلی می باشد؛ که آن را یکی از ابزارهای مهم اطمینان از حفظ منافع سرمایه گذاران و از مهمترین عوامل ارتقای شفافیت اطلاعاتی بازار سرمایه و رعایت مقررات گزارشگری مالی و سایر الزامات قانون اوراق بهادار می خوانند.
در یافته های پژوهشگران در سطح بین المللی می توان چنین عنوان کرد که، زمانی کنترل های داخلی می تواند منجر به بهبود گزارشگری مالی گردد که ارائه گزارشگری کنترل های داخلی مرتبط با گزارشگری مالی توسط مدیران به شکل قانون یا قوانینی درآید و این الزام در ارائه، بهبود گزارشگری را موجب شود، اما اتفاق نظری در اینکه آیا گزارش مدیریت در مورد کنترل های داخلی به تنهایی می تواند جهت بهبود گزارشگری مالی مورد استفاده قرار گیرد یا خیر وجود ندارد اما عده ای نظیر کینی و شپاردسون ]33[ معتقدند که این بهبود به تنهایی با گزارش مدیریت در مورد کنترل های داخلی اعمال می شود و عده ای نظیر بدارد وگراهام ]24[ در شناسایی بخش زیادی از ضعف های کنترل داخلی به نقش گزارش حسابرس مستقل اشاره نموده اند.
بر اساس مطالعات داخلی انجام شده می توان چنین بیان نمود که کنترل های داخلی بخش اصلی یک سازمان بوده و اهمیت آن هم از دیدگاه حسابرسان و هم از دیدگاه مدیران اثبات شده است و در این راه حسابرسان و کمیته حسابرسی ناظرین بر کیفیت گزارشگری مالی هستند و می توان چنین عنوان نمود که سرنوشت گزارشگری مالی باید به آنجایی برسد که اطلاعات گزارش شده، نیازهای اطلاعاتی دامنه گسترده ای از استفاده کنندگان را مرتفع سازد.