چکیده:
ظهور انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی قدس سره همگراییها و واگراییهایی را با خود در سراسر جهان و خصوصا در عالم اسلام به دنبال داشت. همگرایی با انقلاب را میتوان در اثرگذاری بر بخش قابل توجهی از امت اسلام مشاهده نمود. واگراییها نیز عموما در ارتباط با غرب و در میان کشورهای اسلامی با تفکر وهابی صورت گرفته است. سعید حوّی دانشمند معاصر سوری و از رهبران اخوان المسلمین سوریه است که در اوایل انقلاب در زمره رهبران اخوانی و برای عرض تبریک پیروزی انقلاب، با امام خمینی قدس سره ملاقات نموده؛ لکن در گذر زمان به موضع تقابل و دشمنی با انقلاب و رهبر آن رسیده و به طرق گوناگون ضدّیت خود را با انقلاب و مذهب تشیع به اوج رسانده است! پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و با شرح و استنطاق گزارههای تاریخی، ضمن واکاوی نحوه تعامل سعید حوّی با انقلاب اسلامی و رهبری آن، دلایل تغییر موضع وی را تحلیل نموده و برای نخستین بار تعامل پر فراز و فرود یکی از شخصیتهای سیاسی - دینی جهان اسلام در ارتباط با انقلاب اسلامی را مورد طرح و تحلیل قرار داده است. در پرتو نتایج این پژوهش، دیگر اختلافات و واگراییها میان امت اسلامی نیز قابل شناخت و ردیابی است. این پژوهش، تضاد شخصیّتی سعید حوّی، که ناشی از اندیشه سلفی، مرام صوفیانه و مواجهه منفعت طلبانه او است را عامل تقابل و عناد وی با انقلاب اسلامی ایران معرفی میکند.
خلاصه ماشینی:
سعيد حوّي دانشمند معاصر سوري و از رهبران اخوان المسلمين سوريه است که در اوایل انقلاب در زمره رهبران اخوانی و براي عرض تبريک پيروزي انقلاب، با امام خميني ملاقات نموده؛ لکن در گذر زمان به موضع تقابل و دشمني با انقلاب و رهبر آن رسيده و به طرق گوناگون ضدّيت خود را با انقلاب و مذهب تشيع به اوج رسانده است!
اين دانشمند از جمله رهبران اخوان المسلمين سوريه و از شخصيتهاي مؤثر جمعيت جهاني اخوان المسلمين بهشمار ميرود که در ابتداي انقلاب اسلامي در زمره رهبران اين سازمان و براي عرض تبريک، با حضرت امام خميني ملاقات کرده است؛ لکن سعيد حوّي در گذر زمان به موضع تقابل و دشمني با انقلاب اسلامي ايران و رهبر کبير آن، رسيده و به صورت عملي با نشر کتاب، سخنراني، مصاحبه و ...
(همان، 16 - 15) اين بُعد از تربيت ديني در بزرگسالي او نيز با توجه به حضور طولاني مدّتش در عربستان و در محافل علمي آن سامان، که مهد تفکّرات تند سَلَفي و تکفيريِ وهابي است، به شدّت تقويت شده است؛ به گونهاي که نمودهاي بارز آن را میتوان به روشني در مواجهه تندش با مخالفين از جمله انقلاب اسلامي ايران و امام خميني و حتي علويون سوريه، مشاهده نمود.
(يزداني، ابراهيمي و جعفري، همان: 270، خسروشاهي، همان: 38 – 23، ابراهيم پور، 1394: 125 و صديقي، 1372: 132) سعيد حوّي نيز در زمره آن دسته از رهبران اخوان المسلمين سوريه بود که پس از نا اميدي از جلب حمايت امام خميني و مسئولان جمهوري اسلامي ايران، کمر به مبارزه با امام، انقلاب و حتي مذهب تشيع ميبندد!