چکیده:
بی شک نایل شدن به مقامات و مراتب والا و کسب فضایل و عنایات ویژة الهی و مشمول الطاف و رحمت خدا گردیدن، نمیتواند بی دلیل، اتفاقی و یکبارگی باشد، بلکه بهطور قطع، باید عنایت و جذبة حق تعالی را هم داشته باشد.
حضرت خدیجه(س) نیز از آن دست انسانها است که عنایات الهی شاملش گردیده و تا آنجا پیش رفته است که خداوند بر او سلام ویژه می فرستد! در روایت آمده است که جبرئیل نزد پیامبرخدا9 آمد و گفت: ازجانب پروردگار به خدیجه سلام برسان. حضرت فرمود: ای خدیجه، این جبرئیل است که از طرف پروردگارت سلام میرساند. خدیجه گفت: خداوند سلام است و سلام از اوست و بر جبرئیل سلام باد!
در کلمات برخی از موّرخان، بهاین جملات بر میخوریم:
«کانت خدیجة امراة عاقلة شریفة مع ما اراد الله بها من الکرامة والخیر وهی یومئذ افضلهم نسبا واعظمهم شرفا واکثرهم مالا» (طبری، 1412ق، ج1، ص521).
«خدیجه (س) با بزرگی و خیری که خداوند برای او اراده کرده بود، بانوی خردمند شریفی بود. او در آن دوران از برترین افراد در نسب و بزرگترین شخصیت در شرف و ثروت بود.
ایمان حضرت خدیجه (س) به پیامبرخدا(ص) و انتخابش به عنوان همسر آینده، در کنار درایت و لطف الهی، نقش تعیینکنندهای در فضایل و مقامات او دارد.
این همه تجلیل و بزرگداشت از مقام خدیجه3 ما را بر آن میدارد که اندکی دربارة شخصیت وی پژوهش کنیم و شاخصه هایی را که او را به چنین مرتبهای رسانده است، برشماریم. در این مقالة کوتاه، به شیوه کتابخانهای، به بررسی فداکاریها و خدمات حضرت خدیجه به اسلام پرداخته ایم.
خلاصه ماشینی:
» این حجم از کینهورزیها دل خدیجه3 را آزرد تا آنجا که خداوند چهار بانوی پاکیزه (ساره، آسیه، مریم و صفورا دختر شعیب پیامبر) را به یاری او فرستاد و بدینسان، پاداش عشق و علاقه به کمالات انسانی را دریافت کرد و فرزندش فاطمة زهرا3 را به دنیا آورد (همان، ج16، ص80).
3. تلاش برای جلب رضایت پیامبر حضرت خدیجه تمام توان خود را به کار میبرد تا امور منزل را مطابق میل رسول الله9 اداره کند؛ از جمله اینکه چون به میزان علاقة پیامبر به عبادت آگاه بود، چنان رفتار میکرد که پیامبر به راحتی به عبادت و راز و نیازش مشغول باشد و حضور خدیجه3 را مانعی برای عباداتش نداند.
لذا پیامبر9 که خود متوجه نگرانیهای خدیجه3 بود، عمار را نزد او فرستاد و چنین پیام داد: «ای خدیجه، گمان نکن کنارهگیری من به دلیل بیاعتنایی به تو است.
در همین واقعه بود که پیامبر از سوی خداوند به او سلام رساند و خدیجه3 در برابر سلام الهی گفت: «إن الله هو السلام و منه السلام و علی جبرئیل السلام و علیک یا رسول الله السلام و برکاته» (همان، ج4، ص111).
با این همه سختی و فشار، خدیجه3 خم به ابرو نمیآورد و در تمام دوران زندگی قبل و بعد از بعثت، شفیقانه گرد وجود پیامبر میگشت و با سیمای خندان خود غمها را از رخ آن حضرت میزدود و بهسان یاور، وزیرو کمکرسانی توانمند، او را یاری میکرد؛ 6 .