چکیده:
گردشگری از دیرباز با اشکال متنوع در جوامع بشری بر اساس انگیزه، اصل سفر و جابجایی، سیر تکاملی خود را طی کرده است. تحول اساسی در گردشگری را با انقلاب صنعتی که تحول شگرفی در زندگی و به خصوص حمل و نقل به وجود آورد، میتوان شناخت. امروزه فعالیتهای گردشگری به عنوان بخش چهارم فعالیتهای انسان پس از کشاورزی، صنعت و خدمات محسوب میشود مدیریت پایدار گردشگری به دنبال بهبود کیفیت زندگی ساکنان محلی در مناطق گردشگری از طریق بهینه سازی منافع اقتصاد محلی، حفاظت از محیط طبیعی و انسان ساخت و فراهم آوردن تجارب مناسب برای بازدیدکنندگان است. این امر مستلزم توجه نظاممند به ابعاد فنی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، تاریخی و زیستمحیطی، در حرکت به سوی استفاده از جاذبههای گردشگری مطابق با نیاز امروز و حفظ و ماندگاری این منابع برای آیندگان است. شهرها به علت جاذبههای تاریخی و فرهنگی، غالباً مقاصد گردشگری مهمی به حساب میآیند؛ بنابراین، حجم زیادی از امکانات گردشگری از جمله محل سکونت، سرو غذا، ارتباطات حمل و نقل، و سایر خدمات گردشگری در شهرها واقعند. شهر اصفهان با توجه به توان بالای گردشگری شهری همواره مورد توجه علاقهمندان داخلی و خارجی بوده است. از این رو برای توسعهی گردشگری و نیز پایداری گردشگری شهری نیازمند به برنامهریزی و مدیریت بهینه بهرهبرداری از فضاهای گردشگری شهری است. در این پژوهش اثر برخی شاخصهای اجتماعی مانند کیفیت خدمات گردشگری، ساماندهی فضاهای گردشگری، مدیریت فضاهای گردشگری و همچنین قیمت خدمات گردشگری بر توسعه و پایداری گردشگری شهر اصفهان بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که شاخص مدیریت فضاهای گردشگری با ضریب 76/0 درصد بیشترین و بهای خدمات گردشگری با ضریب 63/0 درصد کمترین سهم را نسبت به دیگر متغیرها در توان تبیین توسعه گردشگری شهر اصفهان داشته اند.
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش اثـر برخـي شـاخص هـاي اجتماعي مانند کيفيت خدمات گردشگري، سامان دهي فضاهاي گردشـگري ، مـديريت فضـاهاي گردشگري و هم چنين قيمت خدمات گردشگري بر توسعه و پايداري گردشگري شـهر اصـفهان بررسي شده است .
به بررسي نقش هتـل در گسـترش گردشـگري پرداختـه اسـت وي معتقـد اسـت محـل سکونت افراد و وجود امکانات اقامتي مناسب از جمله هتل در مناطق گردشگر پذير تاثير عميقي بر حرکت هاي توريستي دارد و سهم بزرگي از هزينه هاي توريسـتي بـا توجـه بـه مدت زمان حضور فرد در مکان گردشگري به اين امر اختصاص خواهد يافت .
- روش تحقيق رويکرد حاکم بر اين پژوهش ، توسـعه اي - کـاربردي و روش تحقيـق بـه شـيوه ي توصيفي، تحليلي و پيمايشي است ، که با اسـتفاده از ضـريب همبسـتگي پيرسـون ارتبـاط متغيرهاي قيمت خدمات گردشگري، کيفيت خـدمات گردشـگري، سـاماندهي فضـاهاي گردشگري و مديريت فضاهاي گردشگري با توسعه و پايداري گردشگري شـهر اصـفهان 107 بررسي شده است .
سـازه هاي تحقيـق شـامل متغيرهـاي: قيمـت خـدمات گردشگري، کيفيت خدمات گردشگري، ساماندهي فضـاهاي گردشـگري و شـاخص هاي مديريت فضاهاي گردشگري است کـه بـا اسـتفاده از طيـف ليکـرت سـنجيده شـده انـد.
آزمون مدل نشان دهنده ي اثر ترکيبي متغيرهاي مستقل قيمت خـدمات گردشـگري، کيفيت خدمات گردشـگري، سـاماندهي فضـاهاي گردشـگري و شـاخص هاي مـديريت فضاهاي گردشگري بر متغير وابسته ي توسعه ي گردشگري شهري است و نشان دهنـده ي ميزان تغييراتي از متغير وابسته است که توسط متغيرهاي مستقل موجود در تحقيق ، تبيـين ميشود.
بررسي وضعيت توزيع فراواني تجميـع گويـه هاي مديريت فضاهاي گردشگري نشان دهنده ي آن است که جمع نمرات به دست آمده از اين ٢٥ گويه ، ميزان شـاخص هاي مـديريت فضـاهاي گردشـگري را در حـد متوسـط نشـان ميدهد.