چکیده:
پژوهش به مقایسه معنویت سه گروه از زنان با افسردگی، اضطراب و بهنجار پرداخته است. طرح پژوهش توصیفی از نوع علّی-مقایسهای بود. جامعة آماری شامل زنان مبتلا به افسردگی، اضطراب و بهنجار بود. بدینمنظور با استفاده از نمونهگیری در دسترس 30 زن افسرده و 30 زن مضطرب که در سال 1392 به مراکز مشاوره روانشناختی شهر اصفهان مراجعه کرده و به پژوهشگر ارجاع داده شدند؛ همچنین 30 زن سالم که سابقة هیچگونه اختلال روانپزشکی نداشتند، انتخاب شدند. پرسشنامههای افسردگی (بک،1996)، اضطراب (بک، 1988) و گرایش معنوی (شریفی و همکاران، 1387) بر روی نمونه اجرا گردید. نتایج تحلیل واریانس یک متغیری نشان داد تفاوت بین سه گروه افسرده، مضطرب و بهنجار در میزان معنویت از نظر آماری معنادار است (01/0p<). همچنین میزان معنویت زنان دارای افسردگی و زنان دارای اضطراب بهطور معناداری پایینتر از زنان بدون سابقه اختلالات روانپزشکی بود (04/0P<)؛ اما بین دو گروه افسرده و مضطرب تفاوت معناداری مشاهده نشد (01/0>p).
خلاصه ماشینی:
نتایج تحلیل واریانس یک متغیری نشان داد تفاوت بین سه گروه افسرده، مضطرب و بهنجار در میزان معنویت از نظر آماری معنادار است (01/0p p).
Academic member ,University of Isfahan, Isfahan, Iran Abstract The present study compared the spirituality of three group of women with depression, anxiety and normal control.
Results of analysis of variance showed the difference between the three groups of depressed, anxious and normal people was significant in spirituality(p Keywords: spirituality, depression, anxiety, women مقدمه اضطراب و افسردگی بهعنوان دو اختلال مهم که سلامت روانی فرد را به مخاطره میاندازد شناختهشده و شیوع افسردگی حدود 3/2 الی 7/3 درصد کل جمعیت ذکر شده است، بهگونهای که تقریباً 6 درصد افراد در طول عمر خود حداقل یکبار به آن مبتلا میشوند.
همچنین نتایج پژوهشهای سالسمن، ترامارا، برچتینگ و کارلسون8 (2005)؛ فهرینگ، میلر و شاو9 (1997)؛ دیسروزیر و میلر (2007)؛ نشان دادند نمرات معنویت افراد افسرده نسبت به افراد سالم پایینتر است و بین معنویت و افسردگی همبستگی منفی معنیداری نیز وجود دارد.
از سوی دیگر موسی رضایی و همکاران (1391) در پژوهش خود نشان دادند که سطح بالای معنویت با کاهش میزان استرس، اضطراب و افسردگی همراه بوده است.
معنویت باعث میشود فرد احساس شادی و نشاط و خود ارزشمندی و اعتمادبهنفس کرده و رضایت بیشتری از زندگی داشته و زمینهساز کمال انسانیت و حفظ تعادل روانی و روحی در انسان است (میرزا محمدی، فرمهینی فراهانی، اسفندیاری، 1390).