چکیده:
هدف از این پژوهش, بررسی اثربخشی درمان بینفردی بر کاهش نشانههای اضطراب اجتماعی و افزایش نظریة ذهن بود. این پژوهش با روش نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پسآزمون و گروه کشرل اجرا شد. جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان تهران بود که نمونهای به حجم ۴۰ نفر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی داوطلب شرکت در برنامه درمانی» بهصورت در دسترس انتخاب شد که بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شده بودند. پرسشنامه هراس اجتماعی (کانور،200) و آزمون ذهنخوانی از طریق تصاویر چشم (بارون کوهن و ۲۰۰۱) بهعنوان پیش آزمون برای همه افراد اجرا شد. سپس افراد گروه آزمایش ۱۲ جلسه در برنامه درمان ینفردی شرکت کردند. مقادیر پیش آزمون و پس آزمون دو گروه با روش آماری تحلبل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشاندهندة کاهش معنادار نشانههای اضطراب اجتماعی و افزایش مبانگین نمرات نظریة ذهن گروه آزمایش در مقاسه با گروه گواه بود ( p<0.0001 ).این بافتهها اهمیت و اثربخشی رفتار بین فردی را برای اختلال اضطراب اجتماعی را مورد تاید قرار میدهد.
خلاصه ماشینی:
جامعة آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور استان تهران بود که نمونهای به حجم 40 نفر مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی داوطلب شرکت در برنامه درمانی، بهصورت در دسترس انتخاب شد که بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شده بودند.
اختلال اضطراب اجتماعی، نظریة ذهن، درمان بینفردی، دانشجویان پیام نور استان تهران The effect of interpersonal therapy on social anxiety and theory of mind Susan Alizadehfard.
Abstract The aim of this study was the effect of interpersonal therapy on reduction social anxiety symptoms and increase theory of mind.
Social Anxiety Questionnaire (Connor, 2000) and RMET (Reading the Mind in the Eye Test, Baron-Cohen, 2001) conducted as pretest for both groups.
Findings showed significant reduction of social anxiety and increase mean scores of theory of mind in experimental group compared to control group (P<0.
Results indicated the importance and effectiveness of interpersonal therapy for social anxiety disorder.
Keywords: social anxiety disorder, theory of mind, interpersonal therapy, Tehran Payame Noor University students.
درنتیجه، این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان بینفردی بر اضطراب اجتماعی و ارتقا نظریة ذهن افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی، در قالب دو فرضیه طراحی و اجرا شد.
به عبارتی یافتههای پژوهش نشان دادند که درمان بینفردی بهطور معناداری علائم اضطراب اجتماعی آزمودنیهای گروه آزمایش را کاهش داده و باعث افزایش نظریة ذهن افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی شده است (P<0.
همچنین یافتههای این پژوهش مؤید بهبود نظریة ذهن افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی پس از درمان بینفردی در مقایسه با گروه کنترل بود.
Theory of Mind Impairments in Social Anxiety Disorder.