چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه جهتگیری مذهبی، هوش هیجانی و هوش معنوی با سلامت روانی در دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر کرج است. روش این پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و ازنظر هدف بنیادی و ازنظر جمعآوری اطلاعات، میدانی است. جامعه آماری این پژوهش عبارت است از کلیهی دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان در شهر کرج که در سال تحصیلی 1396-1395 مشغول به تحصیل بودند. بر همین اساس تعداد 354 نفر بر اساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای (180 دختر و 174 پسر) برای نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری پرسشنامه جهتگیری مذهبی آلپورت، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)، پرسشنامه خود گزارشی هوش معنوی (SISRI-24) و مقیاس رگههای فراخلقی (TMMS) بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روشهای آزمونهای ماتریس همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین جهتگیری مذهبی درونی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 0/01 معنادار است ولی بین جهتگیری مذهبی درونی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است. همچنین بین جهتگیری مذهبی بیرونی و سلامت روانی رابطه منفی ولی بین جهتگیری مذهبی با مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین بین هوش هیجانی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 0/01 معنادار است ولی بین هوش هیجانی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است. علاوه بر این بین هوش معنوی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 0/01 معنادار است ولی بین هوش معنوی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت برای افزایش سلامت روانی در دانش آموزان میتوان هوش هیجانی و معنوی آنان را افزایش داد و آنان را بهسوی جهتگیری مذهبی درونی پیش برد.
خلاصه ماشینی:
علاوه بر این بین هوش معنوی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 01/0 معنادار است ولی بین هوش معنوی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت برای افزایش سلامت روانی در دانش آموزان میتوان هوش هیجانی و معنوی آنان را افزایش داد و آنان را بهسوی جهتگیری مذهبی درونی پیش برد.
باوجود پژوهشهای محدود در زمینه روابط بین متغیرهای موجود در این تحقیق، هنوز پژوهشی جامع در این زمینه جهت بررسی رابطه جهتگیری مذهبی، هوش هیجانی و هوش معنوی با سلامت روانی در دانش آموزان مقطع دبیرستان صورت نگرفته است و چنین خلائی وجود دارد لذا پژوهش حاضر نیز در این راستا انجام میشود.
ضرایب همبستگی میان ابعاد جهتگیری مذهبی و ابعاد سلامت روانی 01/0 **P<، 05/0 *P< 2- آیا بین هوش هیجانی و سلامت روانی رابطه معناداری وجود دارد؟ جهت بررسی این فرضیه از ماتریس همبستگی پیرسون استفاده شد زیرا روابط چند متغیر پیوسته با یکدیگر مورد آزمون قرار میگیرد.
نتایج بهدستآمده از این پژوهش نشان داد که بین جهتگیری مذهبی درونی و سلامت روانی، رابطه مثبت و در سطح 01/0 معنادار است ولی بین جهتگیری مذهبی درونی و مشکلات جسمانی، اضطراب، مشکلات اجتماعی و افسردگی رابطه منفی و معنادار است.
Therefore, it can be concluded that in order to increase mental health in students, their emotional and spiritual intelligence can be increased and lead them to internal religious orientation.