چکیده:
نگاه حضرت امام خمینی (س) به گونه ای است که بر خلاف برخی دیگر از اهل
عرفان،در تفسیم بندی اولیّه ی خویش، انسان را به دو قسم انسان کامل و انسان
حیوان، تقسیم نمی نمایند؛ بلکه انسان را برخلاف حیوانات، دارای دو مقام دانسته؛ که
به جهت داشتن مقام عنداللهی، برای دور شدن از خوی حیوانی، می بایستی سیر
استکمالی داشته باشد، چنان که هدف از خلقت نیز چنین بوده است.
از نگاه ایشان، انسان به دلایل متعددی نسبت به دیگر موجودات از کرامت برخوردار
است که از جسله این دلایل می توان به موضوح جانشینی و خلافت انسان بر روی
زمین و نیز قوس نزول و صعود او و بودن انسان کامل به عنوان وجه باقی خداوند در
روی زمین اشاره کرد. انسان دارای مقامات و درجات متعدد و فراوانی می باشد و در
سیر تکاملی خویش غیر متناهی است.
خلاصه ماشینی:
جايگاه انسان در عالم هستي در تفسير عرفاني امام خميني (س ) الهه هاديان رسناني چکيده نگاه حضرت امام خميني (س ) به گونه اي است کـه بـر خـلاف برخـي ديگـر از اهـل عرفان ، در تقسيم بندي اوليّه ي خـويش ، انسـان را بـه دو قسـم انسـان کامـل و انسـان حيوان ، تقسيم نمي نمايند؛ بلکه انسان را برخلاف حيوانات ، داراي دو مقام دانسـته ؛ کـه به جهت داشتن مقام عنداللهي، بـراي دور شـدن از خـوي حيـواني، مـي بايسـتي سـير استکمالي داشته باشد، چنان که هدف از خلقت نيز چنين بوده است .
وسيله حرکت در اين سير نزولي همچنان ٥٩ که در مورد سير صعودي انسـان نيـز صـادق اسـت فطـرت مـيباشـد، چنـان کـه امـام ميفرمايد: «خسران و حسرت ، بلکه تعجب و حيرت است که همان فطرتي که براق سير اولياء است به معراج قرب حضرت باري جلّ وعلا و سرمايه وصول آنهاست به کمال مطلق ، همان ، انسان سر خود را به نهايت شقاوت وُ بعد از ساحت قدس کبريا رساند» (امام خميني، ١٣٨٥، ص ٨٤-٨٥) و از اين جهت ميتوان گفت : «انسان محجوب ترين موجودات ازحق تعالي است » (امام خميني، ١٣٧٣، ٢٨٩) اما در قوس صعود: بررسي روند تولـد ثانويـه انسـان و عـروج و ترقـي او بـه مراتـب انسانيت از زبان و کلام امام خميني (س ) رازهاي بيشماري را از هويت انسان بـر مـلا ميسازد و ميتواند انسان سرگشته ، ازخود بيگانه و مضطرب امروز را که در گردابـي از بيمعنايي و بيهويتي غرق شده است ، به سـعادت برسـاند و انسـانيت آنـان را شـکوفا سازد.