چکیده:
پژوهش حاضر با هدف مطالعه عوامل پیش بینی کنندگی رضایتمندی دانشجویان مهندسی از کیفیت برنامه درسی معادلات دیفرانسیل با روش تحلیل عامل انجام شد. این مطالعه توصیفی- تحلیلی در سال 1393-94 برای دانشجویان مهندسی دانشگاه اهر انجام شده است. در ابتدا پرسشنامه مطالعه عوامل رضایتمندی از آموزش معادلات دیفرانسیل طراحی شد. سپس با روش نمونه گیری خوشه ای تعداد 316 دانشجو به پرسشنامه پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه با استفاد از روش های آزمون– باز آزمون و آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روش های روایی صوری، محتوا و سازه تعیین شد. تحلیل عامل اکتشافی با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و تحلیل عامل تاییدی با استفاده از نرم افزار AMOS نسخه 22 انجام و مدل مناسب ارائه شد. تحلیل عامل اکتشافی پرسشنامه، به استخراج هشت عامل (مدلسازی، تدریس، مفید بودن، هدفمند بودن، ارزشیابی، کارگروهی، تعامل و امکانات) انجامید. نتایج تحلیل عامل تاییدی و قوی ترین مدل تدوین شده نشان داد که مدل هشت عاملی برای پیشگیری از نارضایتی از کیفیت برنامه درسی معادلات دیفرانسیل برازش مناسب دارد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، پرسشنامه 27 گویه ایدر رابطه با عوامل پیش بینی کنندگی رضایتمندی از کیفیت برنامه درسی معادلات دیفرانسیل، دارای روایی و پایایی مناسب بوده و مدل ارائه شده می تواند در طراحی برنامه های آموزشی قابل استفاده باشد.
خلاصه ماشینی:
بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر، پرسشنامه ٢٧ these eight factors, as the strongest fitnessگويه اي در رابطه با عوامل پيش بيني کنندگي رضايتمندي از model, could prevent the dissatisfaction ofکيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل ، داراي روايي و پايايي students from the quality of the differentialequations curriculum.
regarding the predictors of satisfaction from differential equations curriculum enjoyed acceptable validity and reliability چکيده : واژه هاي کليدي: رضايتمندي، کيفيت ، معادلات ديفرانسيل ، تحليل عامل and the proposed model could be employed in designing educational programs.
از اين روي محقق انتظار دارد که آيتم هاي طراحي شده براي اندازه گيري رضايتمندي دانشجويان ، به ميزان زيادي با کيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل مرتبط بوده باشند.
به طور خلاصه مدل تحليل عاملي تاييدي ارائه شده در شکل ١ فرض ميکند که : جواب هاي دانشجويان مهندسي دانشگاه اهر به پرسشنامه رضايتمندي از برنامه درسي معادلات ديفرانسيل اجرا شده در اين دانشگاه ميتواند بوسيله هشت عامل مدلسازي، تدريس ، مفيد بودن ، هدفمند بودن ، ارزشيابي، کارگروهي، تعامل و امکانات بررسي شوند که مطابق ادبيات تحقيق با هم ارتباط دارند.
بنابراين براي جلب رضايت دانشجويان مهندسي از کيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل اجرا شده در دانشگاه اهر از ابعاد هدفمند بودن ، مفيد بودن و ارزشيابي، توجه به آموزش مهارت هاي مدلسازي مرتبط با معادلات ديفرانسيل مطلوب نظر خواهد بود.
با توجه به بالا بودن روايي و پايايي ابزار تهيه شده و اهميت سازه مهارت هاي مدلسازي، ميتوان گفت که اين پرسشنامه يک مقياس مفيد و مناسب براي پيشگيري از نارضايتي از کيفيت برنامه درسي معادلات ديفرانسيل در دانشجويان مهندسي ميباشد.